Стоўнтэрапія (ад англ. stone - камень) - масаж халоднымі і гарачымі камянямі. Працэдура эфектыўная для здымання стрэсу, дэпрэсіі, агульнага паслаблення арганізма, павялічвае прыток крыві да бальной зоны, палягчае болі ў цягліцах і суставах, здымае галаўны боль, спрыяе абнаўленню клетак, выснове дзындраў і таксінаў, ачышчэнню пор, узбагачэнню тканін кіслародам, павялічвае тонус і эластычнасць скуры, здымае вянозны застой. Працягласць працэдуры - ад 45 хвілін да паўтары гадзіны. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
Дыягнастычныя даследванні — гэта шэраг мерапрыемстваў для пастаноўкі дыягназу з выкарыстаннем розных методык. Даследаванні могуць праводзіцца ў клініка-дыягнастычных лабараторыях, у аддзяленнях прамянёвай, ультрагукавы і функцыянальнай дыягностык. |
Кансультацыя ўрача-псіхатэрапеўта - кансультацыя ўрача, які атрымаў падрыхтоўку ў вобласці псіхатэрапіі. Псіхатэрапія — псіхалагічнае ўздзеянне з мэтай лячэння хворых або карэкцыі іх паводзін. |
Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, які ўяўляе сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, які вырабляецца рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока прымяняецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных галінах клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстоўваюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце. Масаж дзеліцца на віды:
|
Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, які ўяўляе сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, які вырабляецца рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока прымяняецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных галінах клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстоўваюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце. Масаж дзеліцца на віды:
|
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
Ванны сухая вуглякіслая — фізіятэрапеўтычная працэдура, якая складаецца ва ўздзеянні на цела чалавека сумессю атмасфернага паветра і вуглякіслага газу. |
Кансультацыя ўрача-рэфлексатэрапеўта - кансультацыя спецыяліста, які атрымаў падрыхтоўку ў галіне рэфлексатэрапіі. Рэфлексатэрапія — агульная назва некаторых метадаў лячэння, заснаваных на раздражненні (механічным, тэрмічным і інш.) вызначаных зон (кропак) паверхні цела (біялагічна актыўных кропак); уключае іглаўколванне, аўрыкулотэрапію, электрапунктуру і інш. |
Галатэрапія - унікальны немедыкаментозны метад прафілактыкі і лячэння захворванняў, заснаваных на выкарыстанні штучнага мікраклімату, блізкага па параметрах да ўмоў падземных саляных спелеалячэбніц. Гэтая назва адлюстроўвае галоўны дзеючы фактар - сухі высока-дысперсны аэразоль прыроднай каменнай солі ( «hals» - ад грэцкага «соль»). Асноўная карысць галатэрапіі заключаецца ў ачышчэнні органаў дыхальнай сістэмы, спрыяе насычэнню клетак карыснымі іёнамі, тым самым аднаўляецца функцыя лёгкіх, а мікрафлора дыхальных шляхоў ачышчаецца ад пылу і шкодных бактэрый. |
Падводны душ-масаж - працэдура, пры якой пацыента масажуюць бруёй вады пад ціскам некалькі атмасфер з шланга ў вялікай ванне, напоўненай вадой. |
Душ Шарко - гэта душ «ўдарнага» тыпу з паменшанай зонай ўздзеяння, пры якім на цела накіроўваюць струю вады пад высокім ціскам (3 - 4 атмасферы). Вада можа быць як гарачай, так і змяняць сваю тэмпературу: ад +35°С у пачатку курса лячэння да +15°С у канцы.
Душ Шарко аказвае стымулюючае дзеянне на крывяносную і лімфатычную сістэму, спрыяе больш хуткаму рассмоктванню ачагоў запалення, нармалізуе абмен рэчываў, павышаецца тонус цягліц і ўспрымальнасць арганізма да захворванняў, а таксама пазбаўляе ад дэпрэсій, псіхозаў, сіндрому хранічнай стомленасці. Такую працэдуру прызначаюць пры захворванні суставаў і захворваннях перыферычнай нярвовай сістэмы, працэдура з'яўляецца добрым метадам для зніжэння вагі, лячэння цэллюліта. Супрацьпаказаннямі да правядзення гэтай працэдуры з'яўляюцца вострыя запаленчыя працэсы, некаторыя захворванні сардэчна-сасудзістай сістэмы, інфекцыйныя захворванні, захворванні скуры, цяжарнасць. |
Iгларэфлексатэрапія — метад рэфлексатэрапіі, які складаецца ва ўздзеянні на функцыі арганізма рознымі па сіле, характару і працягласці раздражненнямі, што наносяцца пры дапамозе ўводзін іголак у строга вызначаныя кропкавыя зоны (актыўныя кропкі) паверхні цела. |
Iнгаляцыі (лац. inhalo,inhalatum удыхаць) — метад лячэння ўдыханнем лекавых рэчываў, распыляемых пры дапамозе адмысловых апаратаў. |
Пнеўмакампрэсіонная тэрапія прызначана для правядзення цыклічнага масажу верхніх і ніжніх канечнасцяў, тазавага пояса з мэтай прафілактыкі і лячэнні вянозных і лімфатычных засмучэнняў, прафілактыкі тромбаэмбаліі падчас хірургічных аперацый. Перарывістая кампрэсія выкарыстоўваецца пры хранічнай лімфавенознай недастатковасці як сродак барацьбы з азызлым сіндромам. Гэты сіндром з'яўляецца асноўным для лімфастаза канечнасцяў. Ён можа паўстаць і пры вонкава звычайных венах, як следства безгрунтоўнасці глыбокіх вен, так і пры далучэнні да варыкознага пашырэння вен, у позняй стадыі захворвання. Цягліцава - вянозная помпа канечнасцяў не спраўляецца з узрослай нагрузкай аб'ёмам крыві і вадкасць затрымоўваецца ў міжклеткавай прасторы скуры і падскурнай абалоніне. Сістэмы перарывістай пнеўматычнай кампрэсіі дазваляюць ажыццяўляць аўтаматычны пнеўматычны масаж канечнасцяў і (ці) тазавага пояса ў рэжыме выцяснення азызлай вадкасці з межтканевого прасторы перыферычных аддзелаў канечнасці (тулавы) у праксімальныя, дзе яна рассмоктваецца натуральным шляхам. Пры гэтым ухіляецца вянозны застой, змяншаецца фільтраванне тканкавай вадкасці, паляпшаецца аксігенацыя тканін, стымуляцыя адтоку лімфы і вянознай крыві, павялічваецца фібрыналітычная актыўнасць крыві. Больш фізіялагічныя многакамерные прылады, калі ціск нагнятанага паветра ў кожнай камеры можна змяняць, выкарыстоўваючы розныя рэжымы лячэння. Для правядзення пнеўмакампрэсіоннай тэрапіі выкарыстоўваецца апарат «Lympha-mat», які ўяўляе сабою адмысловую сістэму. Лячэбныя абшэўкі аказваюць на канечнасці зменны градыентны ціск. 12 камер абшэўкі па чарзе запаўняюцца паветрам: камеры 1-4 на 100%, камеры 5-8 на 80%, камеры 9-12 на 60% ад загадзя ўсталяванага лячэбнага ціску. Камеры застаюцца запоўненымі паветрам датуль, пакуль у верхняй камеры не будзе дасягнута неабходны ціск. Пасля гэтага ціск ва ўсіх камерах адначасова валіцца, а праз некаторы час цыкл нагнятання паветра паўтараецца. Пры правядзенні пнеўмакампрэсіоннага масажу паляпшаецца трофіка тканін, павялічваецца эластычнасць і тургор скуры, паляпшаецца кровазабеспячэнне перыартыкулярных тканін і актывуецца сакраторная функцыя сінавіальнай абалонкі. Якая ўзнікае механічная напруга змяняе вадкакрысталічную структуру цытазолю клетак, актывуе рэгулятары лакальнага крывацёку (плазмакинины, гистамин, простагландыны і інш.), якія павялічваюць колькасць артериоловенулярных анастамозаў і функцыянальна актыўных капіляраў у 45 раз, а аб'ёмную хуткасць крывацёку ў іх - у 140 раз. Узмацненне лимфоперфузии тканін (у 7-8 раз) паскарае выйсце прадуктаў метабалізму і аўтолізу клетак,рассмоктванне выпатаў і інфільтратаў,ухіляе застойныя з'явы ў тканінах. Сведчанні для ўжывання пнеўмакампрэсіоннай тэрапіі:
|
Лазератэрапія — метад лячэння, які складаецца ва ўжыванні светлавой энергіі лазернага выпраменьвання з лячэбнай мэтай. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, які ўяўляе сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, які вырабляецца рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока прымяняецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных галінах клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстоўваюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце. Масаж дзеліцца на віды:
|
Святлолячэнне — метад фізіятэрапіі, які складаецца ў дазаваным уздзеянні на арганізм хворага інфрачырвонага, бачнага або ўльтрафіялетавага выпраменьвання. Паказаннямі да святлолячэння з пераважным выкарыстаннем інфрачырвонага выпраменьвання служаць захворванні апорна-рухальнага апарата, хваробы і траўмы цэнтральнай і перыферычнай нервовых сістэм, некаторыя захворванні ўнутраных органаў, перыферычных пасудзін, хваробы вачэй, вуха, скуры, рэшткавыя з'явы пасля апёкаў і адмаражэнняў. Інфрачырвонае, бачнае апрамяненне - адзін з самых простых, эфектыўных і папулярных метадаў. Звычайна выкарыстоўваецца караткахвалевае выпраменьванне, якое пранікае ў тканіны на 4-5 мм. Яно стымулюе працэсы рэгенерацыі ў арганізме, станоўча ўплываюць на крывацёк, узмацняюць працэсы ферментацыі, пазбаўляюць ад запаленняў і аказваюць агульнаўмацавальнае дзеянне. Ультрафіялетавае апрамяненне - гэта фізіятэрапеўтычны метад лячэння, які складаецца ва ўздзеянні на арганізм чалавека ўльтрафіялетавага выпраменьвання. У лячэбных і прафілактычных мэтах УФА ўяўляе сабой уздзеянне на пэўныя ўчасткі цела чалавека апарата, які ўзнаўляе ЎХ-прамяні. Апрамяненне лямпай палярызаванага святла - уяўляе сабой зберагалы і высокаэфектыўны від светотерапии патокам палярызаванага святла. Палярызаванае святло павышае актыўнасць клеткавых ферментаў, паляпшае функцыі тканкавага дыхання, абменных працэсаў. Таксама палярызаванае святло аказвае супрацьзапаленчае, протівоаллергіческіе і противоотечное дзеянне. Паказанні:
Супрацьпаказанні:
|
Электрафарэз — гэта фізіятэрапеўтычны метад, які спалучае ў сабе карысць гальванізацыі і лекавых прэпаратаў. Медыкаменты ўводзяцца ў арганізм з дапамогай апарата для электрафарэзу па асаблівым прынцыпе. Працэдура зусім бязбольная і простая ў правядзенні. Медыцынскі эфект ад электрафарэзу пастаянным, імпульсным токамі дасягаецца за кошт адначасовага ўздзеяння слабых токаў і фармацэўтычных прэпаратаў. Акрамя простага электрафарэзу, існуе таксама электрафарэз лекавых сродкаў і электрафарэз унутраполасцевае. Электрафарэз лекавых сродкаў - метад уздзеяння на арганізм пастаяннага электрычнага току і лекавых сродкаў, якія ўводзяцца з яго дапамогай. Электрычны ток дазваляе актывізаваць фізіка-хімічныя і абменныя працэсы, а таксама клеткавыя ўзаемадзеянні ў тканінах арганізма. З дапамогай электрафарэзу ў паталагічным ачагу, асабліва размешчаным павярхоўна, можна стварыць высокую канцэнтрацыю лекавага сродку, не насычаючы імі ўвесь арганізм. Электрафарэз унутраполасцевае дзейнічае як электрафарэзу пастаянным, імпульсным токамі, але ўводзіцца ўнутр. Карысны пры хранічным цыстыце, хранічным прастатыце, гіперактыўным мачавой бурбалцы, сіндроме хранічнага тазавага болю.
Паказанні:
Супрацьпаказанні:
|
Дарсанвалізацыя — агульны назоў метадаў электралячэння, заснаваных на выкарыстанні пераменнага імпульснага току або электрамагнітнага поля высокай частаты. Пад уплывам дарсанвалізацыі пашыраюцца крывяносныя пасудзіны, актывізуецца кровазварот, паляпшаецца сілкаванне тканін. |
Ультрагукавая тэрапiя - найбольш распаўсюджаны і эфектыўны мэтад фізіятэрапеўтычнага лячэння. Яна прымяняецца ў касметалогіі, уралогіі, неўралогіі, фізіятэрапіі і стаматалогіі. Дадзены метад тэрапіі заснаваны на ўздзеянні на тканіны арганізма ўльтрагукавых хваль высокай частаты, што здольна аказваць абязбольвальны, супрацьзапаленчы, супрацьалергічны, спазмалітычны эфекты. З дапамогай выкарыстання высокачастотных хваль можна таксама якасна палепшыць харчаванне тканін і працэс кровазвароту ў арганізме. Найбольш часта магчымасці ультрагукавой тэрапіі выкарыстоўваюцца для эфектыўнага лячэння захворванняў носа, вуха, скуры і суставаў. Ужыванне метадаў ультрагукавой тэрапіі актуальна і для эфектыўнага лячэння хвароб перыферычных нерваў, рашэння праблем у галіне гінекалогіі і збавення ад захворванняў рагавіцы вока. |
Кіслародныя кактэйлі — гэта пена з фітараствора або соку, насычаная кіслародам. Кіслародны кактэйль актывізуе маторныя, ферментатыўныя і сакраторныя функцыі страўнікава-кішачнага гасцінца, нармалізуе мікрафлору кішачніка, паскарае расшчапленне карысных рэчываў. Таксама кактэйль дапамагае пры функцыянальных парушэннях цэнтральнай нервовай сістэмы, выкліканых эмацыйнымі і фізічнымі перагрузкамі, стрэсам, гіпертаніі, гипотонии, захворваннях печані, ішэмічнай хваробы сэрца, хранічным гепатыце, халецыстыце, цырозе печані ў стадыі кампенсавання. Пры рэгулярным ужыванні кіслароднага кактэйлю падвышаецца імунітэт і працаздольнасць. |
Душы лячэбныя — лячэбныя працэдуры, заснаваныя на ўздзеянні на арганізм бруй вады рознай формы, тэмпературы і ціскі. |
Гiдракалонатэрапiя (маніторнае ачышчэнне кішачніка, калонагiдратэрапiя) – спосаб вывядзення застойнага кішачнага змесціва з дапамогай спецыяльна вычышчанай вады зададзенай тэмпературы і ціску, паказчыкі якіх могуць рэгулявацца для забеспячэння камфортнага правядзення працэдуры. Працэдура праводзіцца на канапе. Яе працягласць - 20-40 мін.
У адрозненні ад клізмы гэтая працэдура ачышчае тоўсты кішачнік цалкам, а не толькі пачатковыя аддзелы, а значыць вызваляе арганізм ад шлакаў, таксінаў, паразітаў і стварае ўмовы для росту карыснай кішачнай мікрафлоры, нармальнай працы кішачніка. У складзе вады выкарыстоўваюцца лекавыя травы, мінеральныя воды, высакаякасныя сарбенты, якія цалкам чысцяць і нармалізуюць функцыю кішачніка, аднаўляюць мікрафлору. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Парафіна-азакерытавыя аплікацыі - эфектыўны метад цеплалячэння з дапамогай прыроднага мінерала нафтавага паходжання, які аказвае супрацьзапаленчае, болесуцішальнае і супрацьацёквае дзеянне. Такі метад паспяхова ўжываецца для лячэння артрыту, траўмаў суставаў, халецыстыту, захворванняў скуры, жаночай і мужчынскай палавой сферы.. Азакерыт - унікальнае рэчыва, якое называюць горным воскам, у сваім складзе ўтрымлівае парафін, серавадародныя злучэння, нафтавыя смалы і мінеральныя масла. Для прымянення ў медыцынскіх мэтах яго адмыслова апрацоўваюць - чысцяць ад вільгаці, шчолачаў і з'едлівых смол. У санаторыях Беларусі азакерыт ужываецца ў выглядзе аплікацый, для чаго ён павінен прайсці спецыяльную падрыхтоўку. Як правіла, азакерыт і парафін папярэдне награваюць ў электрычных парафінанагравальніках або вадзяной лазні і вадкім разліваюць у кюветы, дзе ён крыху астывае і затым змяшчаецца на падтрыманне тэмпературы ў тэрмастат. Азакерыт і парафін валодае высокай цеплаёмістасцю і мінімальная цеплаправоднасцю. Ён павольна астывае аддаючы цяпло ўчастку цела, пры гэтым акрамя цеплавога ён аказвае механічнае і хімічнае ўздзеянне. У вобласці накладання аплікацыі тэмпература цела павышаецца, скура трохі сцягваецца за кошт памяншэння ў аб'ёме самага азакерыту пры астыванні. Такім чынам, цяпло яшчэ глыбей пранікае ў тканкі, спрыяючы паскарэнню абмену рэчываў і актывізацыі кровазвароту, а біялагічна актыўныя рэчывы праз скуру пранікаюць у кроў і разносяцца па ўсім арганізме. Дзякуючы сваім унікальным уласцівасцям парафіна азакерытавыя аплікацыі ўжываюцца ў розных сферах медыцыны. Найбольш часта іх выкарыстоўваюць для лячэння захворванняў суставаў, звязкаў, цягліц, захворванняў страўніка, скуры, хвароб жаночых і мужчынскіх палавых органаў. Сярод асноўных паказанняў для парафіна-азакерыталячэння::
|
Гразевая аплікацыя агульная — адзін з класічных метадаў гразелячэння, пры якім папярэдне нагрэты лячэбны бруд накладваецца на ўсё цела, за выключэннем галавы і вобласці сэрца пластом, таўшчынёй 2-3см. Выкліканае гразевай масай здушванне вянозных сасудаў уплывае на мікрацыркуляцыю і гемадынаміку, пераразмеркаванне крыві ў арганізме, працу сэрца і лімфазварот. Гразевыя аплікацыі падзяляюцца на 5 тыпаў, у залежнасці ад тэмпературы:
Бруд умеранай, нізкай і слабахалоднай тэмпературы выкарыстоўваюцца ў стадыі рэмісіі, а таксама пры наяўнасці вегетатыўна-сасудзістых паталогій. Халодныя аплікацыі прымяняюцца пры індывідуальнай непераноснасці высокай тэмпературы. У залежнасці ад свайго складу лячэбныя гразі бываюць сопкавыя, сапрапелевыя, глеістыя і тарфяныя.Паказанні да працэдуры:
Супрацьпаказанні да працэдуры:
|
Тэрматэрапiя – агульная назва лячэбных і аздараўленчых працэдур, якія выкарыстоўваюць найбольш прыемны для арганізма чалавека фізічны фактар - цяпло. Яно дзейнічае мякка і расслабляльна, але аказвае пры гэтым ўніверсальнае лячэбнае ўздзеянне, не выклікаючы пабочных рэакцый. Тэрматэрапiя валодае заспакаяльным, болесуцішальным, супрацьзапаленчым і антыспастычнае дзеяннем, спрыяе адукацыі ў арганізме біялагічна актыўных рэчываў, што дапамагае ў комплексным лячэнні захворванняў большасці органаў і сістэм арганізма. Тэрматэрапiя выкарыстоўвае цяпло натуральных і штучных крыніц: вільготнае цяпло вадзяных ваннаў, сагравальных кампрэсаў, лячэбных гразяў, і сухое цяпло грэлкі, інфрачырвонай лямпы, парафіна, суховоздушных і электросветовых ваннаў. Для больш глыбокага прагравання термотерапия выкарыстоўвае высокачашчынныя і сверхвысокочастотные токі.
Адрозніваюць тэрматэрапiю агульную і лакальную.
|
Псіхатэрапія (ад грэч. «душа», «дух» + грэч. «лячэнне», «аздараўленне» ) - сістэма лячэбнага ўздзеяння на псіхіку і праз псіхіку на арганізм чалавека. Псіхатэрапія вызначаецца як дзейнасць, накіраваная на збаўленне чалавека ад розных праблем (эмацыйных, асобасных, сацыяльных, і т. п.). |
Псіхатэрапія (ад грэч. «душа», «дух» + грэч. «лячэнне», «аздараўленне» ) - сістэма лячэбнага ўздзеяння на псіхіку і праз псіхіку на арганізм чалавека. Псіхатэрапія вызначаецца як дзейнасць, накіраваная на збаўленне чалавека ад розных праблем (эмацыйных, асобасных, сацыяльных, і т. п.). |
Вакуумрэфлексатэрапія - уздзеянне на органы і сістэмы чалавека праз акупунктурные пункту пры дапамозе вакуумнай апаратуры. Высокая эфектыўнасць ў прафілактыцы і лячэнне хранічных захворванняў касцёва-сустаўнай і мышачнай сістэмы. Стабільныя вынікі ў прафілактыцы і лячэнні хранічных захворванняў органаў дыхання і страўнікава кішэчнага тракта. Аб'ектыўныя паказчыкі ў антіцеллюлітных праграмах. |
Масаж (франц. massage) — метад лячэння і прафілактыкі, які ўяўляе сабой сукупнасць прыёмаў дазаванага механічнага ўздзеяння на розныя ўчасткі паверхні цела чалавека, які вырабляецца рукамі масажыста або адмысловымі апаратамі. З'яўляючыся фізіялагічным для арганізма метадам, масаж у комплексе з лекавай тэрапіяй і іншымі метадамі лячэння шырока прымяняецца ў сістэме медыцынскай рэабілітацыі, розных галінах клінічнай медыцыны, у санаторна-курортным лячэнні і інш. Яго выкарыстоўваюць у аздараўленчых мэтах, а таксама ў спорце. Масаж дзеліцца на віды:
|
Святлолячэнне — метад фізіятэрапіі, які складаецца ў дазаваным уздзеянні на арганізм хворага інфрачырвонага, бачнага або ўльтрафіялетавага выпраменьвання. Паказаннямі да святлолячэння з пераважным выкарыстаннем інфрачырвонага выпраменьвання служаць захворванні апорна-рухальнага апарата, хваробы і траўмы цэнтральнай і перыферычнай нервовых сістэм, некаторыя захворванні ўнутраных органаў, перыферычных пасудзін, хваробы вачэй, вуха, скуры, рэшткавыя з'явы пасля апёкаў і адмаражэнняў. Інфрачырвонае, бачнае апрамяненне - адзін з самых простых, эфектыўных і папулярных метадаў. Звычайна выкарыстоўваецца караткахвалевае выпраменьванне, якое пранікае ў тканіны на 4-5 мм. Яно стымулюе працэсы рэгенерацыі ў арганізме, станоўча ўплываюць на крывацёк, узмацняюць працэсы ферментацыі, пазбаўляюць ад запаленняў і аказваюць агульнаўмацавальнае дзеянне. Ультрафіялетавае апрамяненне - гэта фізіятэрапеўтычны метад лячэння, які складаецца ва ўздзеянні на арганізм чалавека ўльтрафіялетавага выпраменьвання. У лячэбных і прафілактычных мэтах УФА ўяўляе сабой уздзеянне на пэўныя ўчасткі цела чалавека апарата, які ўзнаўляе ЎХ-прамяні. Апрамяненне лямпай палярызаванага святла - уяўляе сабой зберагалы і высокаэфектыўны від светотерапии патокам палярызаванага святла. Палярызаванае святло павышае актыўнасць клеткавых ферментаў, паляпшае функцыі тканкавага дыхання, абменных працэсаў. Таксама палярызаванае святло аказвае супрацьзапаленчае, протівоаллергіческіе і противоотечное дзеянне. Паказанні:
Супрацьпаказанні:
|
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
Гальванізацыя - ўздзеянне на арганізм з лячэбна-прафілактычнымі мэтамі пастаянным бесперапынным электрычным токам малой сілы (да 50 м А) і нізкага напружання (30-80 В) праз кантактна накладзеныя на цела хворага электроды. Гальванізацыя прымяняецца пры лячэнні траўмаў і захворванняў перафірычнай нервовай сістэмы, траўмаў і захворванняў, расстройстваў мазгавога і спіннога кровазвароту, вегетацыйнай дыстаніі, неўрастаніі і іншых неўрастычных станаў, захворваннях органаў стрававання, пры гіпертаніі і гіпатаніі, стэнакардыі, атэрасклерозе пачатковай стадыі, хранічных запаленчых працэсаў у розных органах і тканях, захворванняў вачэй, хранічныга артрыту. |
Электрафарэз — гэта фізіятэрапеўтычны метад, які спалучае ў сабе карысць гальванізацыі і лекавых прэпаратаў. Медыкаменты ўводзяцца ў арганізм з дапамогай апарата для электрафарэзу па асаблівым прынцыпе. Працэдура зусім бязбольная і простая ў правядзенні. Медыцынскі эфект ад электрафарэзу пастаянным, імпульсным токамі дасягаецца за кошт адначасовага ўздзеяння слабых токаў і фармацэўтычных прэпаратаў. Акрамя простага электрафарэзу, існуе таксама электрафарэз лекавых сродкаў і электрафарэз унутраполасцевае. Электрафарэз лекавых сродкаў - метад уздзеяння на арганізм пастаяннага электрычнага току і лекавых сродкаў, якія ўводзяцца з яго дапамогай. Электрычны ток дазваляе актывізаваць фізіка-хімічныя і абменныя працэсы, а таксама клеткавыя ўзаемадзеянні ў тканінах арганізма. З дапамогай электрафарэзу ў паталагічным ачагу, асабліва размешчаным павярхоўна, можна стварыць высокую канцэнтрацыю лекавага сродку, не насычаючы імі ўвесь арганізм. Электрафарэз унутраполасцевае дзейнічае як электрафарэзу пастаянным, імпульсным токамі, але ўводзіцца ўнутр. Карысны пры хранічным цыстыце, хранічным прастатыце, гіперактыўным мачавой бурбалцы, сіндроме хранічнага тазавага болю.
Паказанні:
Супрацьпаказанні:
|
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Ампліпульстэрапія (лац. amplio павялічваць + pulsus удар, штуршок + тэрапія) — метад электралячэння, які складаецца ва ўздзеянні на арганізм мадуляваным сінусоідным токам гукавой частаты. |
Інтэрференцтэрапія - метад лячэння, заснаваны на выкарыстанні сярэднечастотных імпульсных токаў у выглядзе бесперапынна наступных асобных серый ваганняў, якія ўтвараюцца ў выніку накладання двух зыходных токаў, якія адрозніваюцца па частаце. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
УВХ-тэрапія - метад фізіятэрапіі, разнавіднасць электралячэння, лячэбнае ўжыванне электрамагнітных хваль міліметровага дыяпазону. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Бiарэзанансная тэрапія - сучасны бязбольны, немедыкаментозны метад лячэння, накіраваны на аднаўленне і нармалізацыю біялагічных працэсаў клеткавых структур і функцыянальных сістэм арганізма. Ён арганічна аб'ядноўвае ў сабе прынцыпы старажытнаўсходняй медыцыны з новымі дасягненнямі фундаментальнай і біамедычнай фізікі. У аснове метаду ляжыць уздзеянне электрамагнітнымі хвалямі вызначанай інтэнсіўнасці і частоты на біялагічна актыўныя кропкі арганізма. |
Магніталазератэрапія складаецца з уздзеяння на арганізм адначасова 4 фактараў: сталае магнітнае поле, нізкаэнэргетычны лазер, інфрачырвонае выпраменьванне і чырвонае святло.
Аднамаментнае ўздзеянне гэтых фактараў на арганізм дае хуткае аднаўленне клеткі, хуткае гаенне, паляпшэнне ўласцівасцяў крыві, зніжэнне халестэрыну, абязбольвальнае дзеянне, імунастымулюючы эфект, антыбактэрыйнае дзеянне. Гэты фізіятэрапеўтычны метад эфектыўны ў лячэнні такіх захворванняў, як пасляаперацыйныя раны, інфільтраты, трафічныя язвы, апёкі, пролежні, захворванні суставаў, гінекалагічныя захворванні, хранічны урэапрастаціт, запаленчыя захворванні мяккіх і касцяных тканін, атыт, сінусіт. |
Фонафарэз - методыка, заснаваная на увядзенні медыкаментозных супрацьзапаленчых прэпаратаў, шляхам фізіятэрапеўтычнага ўздзеяння. Пад уплывам фонофореза адбываецца актывацыя клеткавага абмену, лімфодренаж і мясцовага кровазвароту. забяспечвае прагрэў, глыбокі микромассаж, насычэнне тканін кіслародам, павышае эластычнасць злучальнай скані за кошт аднаўлення коллагеновых і эластиновых валокнаў. |
Тракцыённая тэрапія (вытяжка пазваночніка) — асноўны кампанент лячэння большасці захворванняў пазваночніка, у тым ліку астэахандрозу, скаліёзу, межпозвонковай грыжы. Лячэнне можа праходзіць у выглядзе сухога (слізгаценне цела па нахільнай плоскасці пад сілай цяжару, можа праводзіцца ў хатніх умовах) або падводнага вытяжцы. Тракцыённае лячэнне накіравана на зняцце спазму цягліц, зніжэнне ціску ўнутры дыскаў, памяншэнне кілы дыска, ліквідацыю паталагічнай болевых імпульсаў ад пазванкова-рухальнага сегмента. |
Нормабарычная гіпоксітэрапія - горнае паветра - удыханне праз адмысловую асабовую маску газавыя сумесі, якія змяшчаюць не меней 10% кіслароду і 90% азоту (завуцца ГГС). За адну хвіліну дыхання пры нармалёвай вентыляцыі лёгкіх ён "паднімаецца" па ўтрыманні кіслароду ў крыві прыблізна на 1000 м, а за 5 хвілін - да 5000-5500 м. У практыцы 3-5 хвілін дыхання ГГС змяняюцца 3-5 хвілінамі дыхання атмасферным паветрам - "вяртанне" на ўзровень мора. |
Душы лячэбныя — лячэбныя працэдуры, заснаваныя на ўздзеянні на арганізм бруй вады рознай формы, тэмпературы і ціскі. |
Душы лячэбныя — лячэбныя працэдуры, заснаваныя на ўздзеянні на арганізм бруй вады рознай формы, тэмпературы і ціскі. |
Душы лячэбныя — лячэбныя працэдуры, заснаваныя на ўздзеянні на арганізм бруй вады рознай формы, тэмпературы і ціскі. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Унутраполасцевае гразелячэнне - метад гразелячэння, заснаваны на прамым уздзеянні лячэбнага бруду з органамі малога таза і паказаны пры гінекалагічных захворваннях і хваробы прастаты . Гэтая працэдура аказвае выражаны супрацьзапаленчы, дэсенібілізавальны і рассмоктвальны эфект, паляпшае кровазварот у органах малога таза, павышае мясцовы імунітэт і валодае выяўленым супрацьболевым і нейротрофическим уздзеяннем. Паказанні:
Супрацьпаказанні:
|
Гразевыя аплікацыі мясцовыя — адзін з класічных метадаў гразелячэння, пры якім папярэдне нагрэты лячэбны бруд накладваецца на ўчастак цела, у залежнасці ад лакалізацыі паталагічнага працэсу і з улікам ступені яго актыўнасці. Дадзеная працэдура спрыяе паляпшэнню абмену рэчываў, аказваюць уздзеянне на нервовыя канчаткі скуры і клеткавыя элементы, павялічваюць колькасць лейкацытаў. Акрамя таго, паляпшае дзейнасць сістэм і органаў, розных клеткавых структур, ферментаў, гармонаў і вітамінаў. Гразевыя аплікацыі падзяляюцца на 5 тыпаў, у залежнасці ад тэмпературы:
Бруд умеранай, нізкай і слабахалоднай тэмпературы выкарыстоўваюцца ў стадыі рэмісіі, а таксама пры наяўнасці вегетатыўна-сасудзістых паталогій. Халодныя аплікацыі прымяняюцца пры індывідуальнай непераноснасці высокай тэмпературы. У залежнасці ад свайго складу лячэбныя гразі бываюць сопкавыя, сапрапелевыя, глеістыя і тарфяныя.Паказанні да працэдуры:
Супрацьпаказанні да працэдуры:
|
Лабараторная дыягностыка — сукупнасць метадаў, накіраваных на аналіз доследнага біялагічнага матэрыялу з дапамогай візуальных метадаў ацэнкі і рознага спецыялізаванага абсталявання з мэтай атрымання аб'ектыўнай інфармацыі аб хімічным, клеткавым складзе і функцыянальным стане органаў і сістэма арганізма з наступнай клінічнай расшыфроўкай канчатковых вынікаў і ацэнкай стану здароўя. Пры любым захворванні першае, што варта зрабіць - гэта здаць аналізы. Яны дапамагаюць знаходзіць захворванні на ранніх стадыях і хутчэй прыступаць да іх лячэння. Вельмі важна прытрымлівацца ўсіх правіл перад здачай аналізаў. Лабараторная дыягностыка вырашае наступныя задачы: ✔дакладная пастаноўка дыягназу;✔пошук новых метадавай даследавання біялагічных матэрыялаў; ✔вывучэнне з дапамогай шырокага спектру аналізаў функцыянавання ўсіх органаў і сістэм арганізма; ✔выяўленне паталагічных змен на любых стадыях; ✔кантроль плыні захворвання; ✔адзнака эфектыўнасці тэрапіі Лабараторную дыягностыку прызначае лечачы ўрач, у залежнасці ад спецыфікі захворвання, полу і ўзросту, самаадчування і скаргаў пацыента. |
Лабараторная дыягностыка — сукупнасць метадаў, накіраваных на аналіз доследнага біялагічнага матэрыялу з дапамогай візуальных метадаў ацэнкі і рознага спецыялізаванага абсталявання з мэтай атрымання аб'ектыўнай інфармацыі аб хімічным, клеткавым складзе і функцыянальным стане органаў і сістэма арганізма з наступнай клінічнай расшыфроўкай канчатковых вынікаў і ацэнкай стану здароўя. Пры любым захворванні першае, што варта зрабіць - гэта здаць аналізы. Яны дапамагаюць знаходзіць захворванні на ранніх стадыях і хутчэй прыступаць да іх лячэння. Вельмі важна прытрымлівацца ўсіх правіл перад здачай аналізаў. Лабараторная дыягностыка вырашае наступныя задачы: ✔дакладная пастаноўка дыягназу;✔пошук новых метадавай даследавання біялагічных матэрыялаў; ✔вывучэнне з дапамогай шырокага спектру аналізаў функцыянавання ўсіх органаў і сістэм арганізма; ✔выяўленне паталагічных змен на любых стадыях; ✔кантроль плыні захворвання; ✔адзнака эфектыўнасці тэрапіі Лабараторную дыягностыку прызначае лечачы ўрач, у залежнасці ад спецыфікі захворвання, полу і ўзросту, самаадчування і скаргаў пацыента. |
Ін'екцыя — спосаб ўвядзення ў арганізм лекавых сродкаў з дапамогай шпрыца і пустотелой іголкі або ўпырсквання пад высокім ціскам (безыгольная ін'екцыя). Віды ін'екцый:Унутравенныя ін'екцыі прадугледжваюць увядзенне лекавага рэчывы непасрэдна ў крывяное рэчышча. |
Унутрацяглічныя ін'екцыі — адзін з найбольш распаўсюджаных спосабаў увядзення невялікіх аб'ёмаў
лекавых рэчываў. Мышцы валодаюць разгалінаванай сеткай крывяносных і лімфатычных сасуд, што стварае добрыя ўмовы для ўсмоктвання лекаў.
|
Выцяжэнне хрыбетніка ці тракцыонная тэрапія — метад лячэння пашкоджанняў і захворванняў апорна-рухальнага апарата і іх наступстваў, які складаецца ў прыкладанні сілы па восі канечнасці, тулавы ці галовы. Ён накіраваны на ўхіленне зрушэння касцяных отломков ці сустаўных паверхняў, пераадолеўшы цягліцавую ретракцию, датачыць канечнасць і да т.п. Метад выкарыстоўваюць таксама для расцяжэння скуры ці фіксацыі канечнасці ў вызначаным становішчы, пры лячэнні дэфармацый і кантрактур. Адрозніваюць наступныя метады выцяжэння:
Існуе некалькі выглядаў выцяжэння (тракцыонной тэрапіі):
Сіла выцяжэння вар'іруецца ад 2 да 40 кг, а працягласць працэдуры - ад адной хвіліны да дзвюх гадзін. У цэлым увесь курс лячэння звычайна складаецца з 10-20 працэдур. Падводнае выцяжэнне хрыбетніка - гэта метад лячэння, пры якім хворага ўкладваюць на нахільную плоскасць, фіксуюць за верхнюю частку цела, а груз мацуюць у вобласці таза. Сучасныя методыкі гарызантальнага падводнага выцяжэння хрыбетніка праводзяць з дапамогай адмысловага прыстасавання які дазваляе сапраўды дазаваць нагрузку з улікам асаблівасцяў цягліцавага гарсэта пацыента і клінічнай плыні захворвання. Перад правядзеннем тракцыонной тэрапіі абавязкова рэнтгенаграфічнае даследаванне хрыбетніка, магнітна-рэзанансная тамаграфія (МРТ) паяснічна-крыжавога аддзела хрыбетніка. Методыка падводнага выцяжэння хрыбетніка з'яўляецца фізіялагічнай і малонагрузочной, што дазваляе выкарыстоўваць яе пры выяўленым болевым сіндроме. Сведчаннем для падводнага выцяжэння хрыбетніка (тракцыонной тэрапіі) з'яўляюцца розныя сіндромы астэахандрозу паяснічна-крыжавога аддзела хрыбетніка:
Сухое выцяжэнне - гэта адзін з метадаў тракцыонной тэрапіі. Падобнае ўздзеянне вельмі эфектыўна пры астэахандрозе хрыбетніка і некаторых захворваннях перыферычнай нярвовай сістэмы. Выцяжэнне розных аддзелаў хрыбетніка вырабляецца ўручную ці з выкарыстаннем выцяжных прыстасаванняў і сталоў. Падчас лячэння ўжываецца таксама сістэма грузаў, якая дазваляе выразна дазаваць вырабляны высілак. Часта выкарыстоўваецца вібрацыя для ўзмацнення эфекту выцяжэння. Сведчанні:
|
Кансультацыя тэрапеўта — кансультацыя ўрача, які атрымаў падрыхтоўку па пытаннях дыягностыкі, лячэнні і прафілактыкі хвароб унутраных органаў. |
Псіхатэрапія (ад грэч. «душа», «дух» + грэч. «лячэнне», «аздараўленне» ) - сістэма лячэбнага ўздзеяння на псіхіку і праз псіхіку на арганізм чалавека. Псіхатэрапія вызначаецца як дзейнасць, накіраваная на збаўленне чалавека ад розных праблем (эмацыйных, асобасных, сацыяльных, і т. п.). |
Карбоксiтэрапія - гэта інавацыйны лячэбны метад, які праводзіцца пры дапамозе падскурных ін'екцый вуглякіслага газу (СО2). Ужыванне СО2 падскурна паляпшае на працяглы час кровазварот мозгу, сэрца і сасудаў. У выніку працэдуры памяншаецца напружанне і спазм цягліц, аказваецца абязбольвальнае і супрацьзапаленчае дзеянне, павышаецца супраціўляльнасць арганізма да шкодных фактараў. Вуглякіслы газ павышае больш, чым у 3 разы канцэнтрацыю кіслароду ў тканінах. Акрамя гэтага, ён ліквідуе ацёк шляхам паляпшэння мясцовага кровазвароту. Пад дзеяннем СО2 памяншаецца нервовая ўзбудлівасць, нармалізуецца сон. Таксама ў выніку карбоксiтэрапіі адбываецца расшчапленне тлушчавых адкладаў і ўзмацняецца выпрацоўка калагена, які надае скуры пругкасць.
Вуглякіслы газ уводзіцца з дапамогай спецыяльнага апарата, які падтрымлівае стабільны аб'ём і ціск газу, дозы і месца ўвядзення разлічваюцца ўрачом фізіятэрапеўтам індывідуальна. |
Электрафарэз — гэта фізіятэрапеўтычны метад, які спалучае ў сабе карысць гальванізацыі і лекавых прэпаратаў. Медыкаменты ўводзяцца ў арганізм з дапамогай апарата для электрафарэзу па асаблівым прынцыпе. Працэдура зусім бязбольная і простая ў правядзенні. Медыцынскі эфект ад электрафарэзу пастаянным, імпульсным токамі дасягаецца за кошт адначасовага ўздзеяння слабых токаў і фармацэўтычных прэпаратаў. Акрамя простага электрафарэзу, існуе таксама электрафарэз лекавых сродкаў і электрафарэз унутраполасцевае. Электрафарэз лекавых сродкаў - метад уздзеяння на арганізм пастаяннага электрычнага току і лекавых сродкаў, якія ўводзяцца з яго дапамогай. Электрычны ток дазваляе актывізаваць фізіка-хімічныя і абменныя працэсы, а таксама клеткавыя ўзаемадзеянні ў тканінах арганізма. З дапамогай электрафарэзу ў паталагічным ачагу, асабліва размешчаным павярхоўна, можна стварыць высокую канцэнтрацыю лекавага сродку, не насычаючы імі ўвесь арганізм. Электрафарэз унутраполасцевае дзейнічае як электрафарэзу пастаянным, імпульсным токамі, але ўводзіцца ўнутр. Карысны пры хранічным цыстыце, хранічным прастатыце, гіперактыўным мачавой бурбалцы, сіндроме хранічнага тазавага болю.
Паказанні:
Супрацьпаказанні:
|
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Кансультацыя ўрача-фізіятэрапеўта — кансультацыя ўрача, які атрымаў падрыхтоўку ў вобласці ўжывання натуральных і штучна ствараемых фізічных фактараў для лячэння, прафілактыкі і медыцынскай рэабілітацыі. |
Ударна-хвалевая тэрапія
- метад лячэння з выкарыстаннем акустычных (ударных) хваль.
Метад прызначаны для спартыўнай медыцыны, артапедыі і фізіятэрапіі. |
Уралагічныя працэдуры — гэта паслядоўнасць дзеянняў, накіраваных на вывучэнне этыялогіі, патагенезу і дыягностыкі захворванняў органаў мачавой сістэмы, мужчынскі мякінай сістэмы, захворванняў наднырачнікаў. |
Кансультацыя ўрача-гінеколага - кансультацыя спецыяліста, які атрымаў спецыяльную падрыхтоўку па пытаннях гінекалогіі (стану жаночых палавых органаў), прафілактыкі і лячэння гінекалагічнай паталогіі. |
Гінекалагічныя працэдуры — гэта паслядоўнасць дзеянняў, накіраваных на вывучэнне нармалёвай дзейнасці жаночага арганізма, захворванняў, звязаных з асаблівасцямі жаночага арганізма ў розныя перыяды жыцця жанчыны. Адмысловая ўвага ў гінекалогіі займае прафілактыка гінекалагічных захворванняў. |
Гінекалагічныя працэдуры — гэта паслядоўнасць дзеянняў, накіраваных на вывучэнне нармалёвай дзейнасці жаночага арганізма, захворванняў, звязаных з асаблівасцямі жаночага арганізма ў розныя перыяды жыцця жанчыны. Адмысловая ўвага ў гінекалогіі займае прафілактыка гінекалагічных захворванняў. |
Дыягнастычныя даследванні — гэта шэраг мерапрыемстваў для пастаноўкі дыягназу з выкарыстаннем розных методык. Даследаванні могуць праводзіцца ў клініка-дыягнастычных лабараторыях, у аддзяленнях прамянёвай, ультрагукавы і функцыянальнай дыягностык. |
Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Лабараторная дыягностыка — сукупнасць метадаў, накіраваных на аналіз доследнага біялагічнага матэрыялу з дапамогай візуальных метадаў ацэнкі і рознага спецыялізаванага абсталявання з мэтай атрымання аб'ектыўнай інфармацыі аб хімічным, клеткавым складзе і функцыянальным стане органаў і сістэма арганізма з наступнай клінічнай расшыфроўкай канчатковых вынікаў і ацэнкай стану здароўя. Пры любым захворванні першае, што варта зрабіць - гэта здаць аналізы. Яны дапамагаюць знаходзіць захворванні на ранніх стадыях і хутчэй прыступаць да іх лячэння. Вельмі важна прытрымлівацца ўсіх правіл перад здачай аналізаў. Лабараторная дыягностыка вырашае наступныя задачы: ✔дакладная пастаноўка дыягназу;✔пошук новых метадавай даследавання біялагічных матэрыялаў; ✔вывучэнне з дапамогай шырокага спектру аналізаў функцыянавання ўсіх органаў і сістэм арганізма; ✔выяўленне паталагічных змен на любых стадыях; ✔кантроль плыні захворвання; ✔адзнака эфектыўнасці тэрапіі Лабараторную дыягностыку прызначае лечачы ўрач, у залежнасці ад спецыфікі захворвання, полу і ўзросту, самаадчування і скаргаў пацыента. |
Лабараторная дыягностыка — сукупнасць метадаў, накіраваных на аналіз доследнага біялагічнага матэрыялу з дапамогай візуальных метадаў ацэнкі і рознага спецыялізаванага абсталявання з мэтай атрымання аб'ектыўнай інфармацыі аб хімічным, клеткавым складзе і функцыянальным стане органаў і сістэма арганізма з наступнай клінічнай расшыфроўкай канчатковых вынікаў і ацэнкай стану здароўя. Пры любым захворванні першае, што варта зрабіць - гэта здаць аналізы. Яны дапамагаюць знаходзіць захворванні на ранніх стадыях і хутчэй прыступаць да іх лячэння. Вельмі важна прытрымлівацца ўсіх правіл перад здачай аналізаў. Лабараторная дыягностыка вырашае наступныя задачы: ✔дакладная пастаноўка дыягназу;✔пошук новых метадавай даследавання біялагічных матэрыялаў; ✔вывучэнне з дапамогай шырокага спектру аналізаў функцыянавання ўсіх органаў і сістэм арганізма; ✔выяўленне паталагічных змен на любых стадыях; ✔кантроль плыні захворвання; ✔адзнака эфектыўнасці тэрапіі Лабараторную дыягностыку прызначае лечачы ўрач, у залежнасці ад спецыфікі захворвання, полу і ўзросту, самаадчування і скаргаў пацыента. |
Лабараторная дыягностыка — сукупнасць метадаў, накіраваных на аналіз доследнага біялагічнага матэрыялу з дапамогай візуальных метадаў ацэнкі і рознага спецыялізаванага абсталявання з мэтай атрымання аб'ектыўнай інфармацыі аб хімічным, клеткавым складзе і функцыянальным стане органаў і сістэма арганізма з наступнай клінічнай расшыфроўкай канчатковых вынікаў і ацэнкай стану здароўя. Пры любым захворванні першае, што варта зрабіць - гэта здаць аналізы. Яны дапамагаюць знаходзіць захворванні на ранніх стадыях і хутчэй прыступаць да іх лячэння. Вельмі важна прытрымлівацца ўсіх правіл перад здачай аналізаў. Лабараторная дыягностыка вырашае наступныя задачы: ✔дакладная пастаноўка дыягназу;✔пошук новых метадавай даследавання біялагічных матэрыялаў; ✔вывучэнне з дапамогай шырокага спектру аналізаў функцыянавання ўсіх органаў і сістэм арганізма; ✔выяўленне паталагічных змен на любых стадыях; ✔кантроль плыні захворвання; ✔адзнака эфектыўнасці тэрапіі Лабараторную дыягностыку прызначае лечачы ўрач, у залежнасці ад спецыфікі захворвання, полу і ўзросту, самаадчування і скаргаў пацыента. |
Кансультацыя ўрача-педыятра - кансультацыя ўрача, які спецыялізуецца на пытаннях аховы здароўя дзіцяці, дыягностыкі, прафілактыкі і лячэння дзіцячых хвароб. |
Кансультаванне прафiляваных спецыялiстаў — кансультацыя курортнага лекара па прыбыцці з мэтай падбору індывідуальнай праграмы лячэння і ўзнаўленні, кантроль вынікаў па меры мінання курсу, заключныя рэкамендацыі. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Баратэрапіі агульная - метад лячэння, які складаецца ва ўздзеянні на арганізм павышанага ці паніжанага атмасфернага ціску ў спецыяльных герметычных баракамерах. |
Санаторна-курортная карта выдаецца лечачым урачом пры прад'яўленні пацыентам пуцёўкі на санаторна-курортнае лячэнне. У санаторна-курортнай карце адлюстраваны дадзеныя аб аб'ектыўным стане хворага, дадзеныя аб выніках папярэдняга лячэння (амбулаторнага, стацыянарнага), дадзеныя лабараторных, функцыянальных, рэнтгеналагічныx і іншых даследаваннях. Усе дыягназы запісваюцца паводле Міжнароднай класіфікацыі хвароб у выглядзе шыфра, які з'яўляецца ўніверсальным для ўсіх краін. Таму, дзе б ні была аформленая санаторна-курортная карта, яна будзе ў любым санаторыі любой краіны правільна расшыфравана. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Рэфлексатэрапія - найстаражытнейшы метад лячэння захворванняў і стану чалавека. Рэфлексатэрапія прадугледжвае бязлекавае ўздзеянне на арганізм чалавека. Метады лячэння заснаваныя на раздражэнні біялагічна актыўных кропак паверхні цела, ўздзеянне на якія абумоўлівае рэфлекторныя рэакцыі розных органаў і сістэм арганізма. Прымяняецца як для лячэння распаўсюджаных захворванняў - праявы асцеахандроза, неўралгіі, кампрэсіённа-ішэмічнай неўрапатыі, вестыбулапатыі і іншыя станы, так і для зняцця залежнасці ад тытунекурэння. |
Iгларэфлексатэрапія — метад рэфлексатэрапіі, які складаецца ва ўздзеянні на функцыі арганізма рознымі па сіле, характару і працягласці раздражненнямі, што наносяцца пры дапамозе ўводзін іголак у строга вызначаныя кропкавыя зоны (актыўныя кропкі) паверхні цела. |
Скальпарэфлексатэрапiя (краніапунктура) - метад рэфлексатэрапіі, пры якім іголкі ўздзейнічаюць на лінейныя зоны галавы, пры гэтым вызначаюцца наступныя зоны галавы: зона купіравання сасудзістых спазмаў, рухальная, зона грудной клеткі, зона палавой сферы, зона галавакружэнняў і моўная зона А, моўная зона Б, зона печані і жоўцевай бурбалкі, адчувальная, зона каардынацыі ніжніх канечнасцяў, носа, мовы, глоткі; зона парушэнняў псіхікі, моўная зона В, псіхаматорная зона, зона парушэнняў раўнавагі, зона страўніка, зона цэнтра псіхічных расстройстваў, кішачніка, аптычная зона. |
Аўрыкулярная рэфлексатэрапія - метад рефлексотерапіі, пры якім іголкі ўздзейнічаюць на кропкі вушной ракавіны рознымі спосабамі ( механічнымі, цеплавымі, электрычнымі). На вушной ракавіне размяшчаецца больш за 300 кропак, што кажа аб унікальнасці гэтай зоны і карысці яе стымуляцыі. Аўрыкулярная рэфлексатэрапія выкарыстоўваецца як незалежна, так і ў комплексе з класічнай рэфлексатэрапіяй і іншымі метадамі лячэння, каб дапоўніць і ўзмацніць іх эфект. Адзначаецца высокая эфектыўнасць аурікулатэрапіі ў лячэнні разнастайных болевых сіндромаў, функцыянальных парушэнняў, тытунёвай і алкагольнай залежнасцяў, атлусцення і г.д. clear=all>
Паказаннямі з'яўляюцца:
Супрацьпаказаннямі з'яўляюцца:
|
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
Даследаванне функцыі вонкавага дыхання (спіраметрыя, спіраграфія, спіравелаэргаметрыя, бодзіплецізмаграфія) - метады ацэнкі стану верхніх дыхальных шляхоў і лёгкіх шляхам вымярэння аб'ёму і хуткасці выдыханага паветра. Праводзіцца ў спакоі, з лекавымі спробамі, з фізічнай нагрузкай на бегавой дарожцы або велатрэнажоры. Ужываецца ў дыягностыцы хранічных хвароб лёгкіх і бранхіяльнай астмы. Дазваляе вызначыць наяўнасць пэўнага захворвання, усталяваць ступень яго цяжару; спрыяе выбару аптымальнай тактыкі лячэння хворых з хранічным бранхітам, эмфізэмай лёгкіх і бранхіяльнай астмай; вырашыць пытанне аб зварачальнасці (зваротная - часткова зваротная) бранхіяльнай абструкцыі. |
Кансультацыя ўрача-уролага — кансультацыя ўрача, падрыхтаванага па пытаннях дыягностыкі, лячэння (у т.л. аператыўнага) і прафілактыкі хвароб органаў мачавой сістэмы, а ў мужчын — і палавых органаў. |
Мануальная тэрапія (лат. manus рука, грэч. therapeia лячэнне) — сістэма лячэння, якая з дапамогай ўздзеяння рук дазваляе праводзіць лячэнне пазваночніка і суставаў, парушэнняў у сістэме цягліц, а таксама захворваннях унутраных органаў. Спецыфічнае словазлучэнне ў медыцыне, успрыманае як «лячэнне рукамі».
Мануальная тэрапія паспяхова можа быць прыменена пры ліквідацыі такіх хвароб, як:
|
Мануальная тэрапія (лат. manus рука, грэч. therapeia лячэнне) — сістэма лячэння, якая з дапамогай ўздзеяння рук дазваляе праводзіць лячэнне пазваночніка і суставаў, парушэнняў у сістэме цягліц, а таксама захворваннях унутраных органаў. Спецыфічнае словазлучэнне ў медыцыне, успрыманае як «лячэнне рукамі».
Мануальная тэрапія паспяхова можа быць прыменена пры ліквідацыі такіх хвароб, як:
|
Стаматалогiя тэрапеўтычная — падзел стаматалогіі, прысвечаны вывучэнню і дыягностыцы хвароб зубоў, калязубных тканін і слізістай абалонкі паражніны рота, распрацоўцы метадаў іх лячэння і прафілактыкі, накіраваных на захаванне марфалагічнай і функцыянальнай цэласнасці. |
Кансультацыя ўрача-стаматолага — кансультацыя ўрача, які атрымаў падрыхтоўку па дыягностыцы, лячэнню і прафілактыцы хвароб і пашкоджанняў зубоў, сківіц і іншых органаў паражніны рота і сківічна-тваравай вобласці. |
Стаматалогiя тэрапеўтычная — падзел стаматалогіі, прысвечаны вывучэнню і дыягностыцы хвароб зубоў, калязубных тканін і слізістай абалонкі паражніны рота, распрацоўцы метадаў іх лячэння і прафілактыкі, накіраваных на захаванне марфалагічнай і функцыянальнай цэласнасці. |
Стаматалогiя тэрапеўтычная — падзел стаматалогіі, прысвечаны вывучэнню і дыягностыцы хвароб зубоў, калязубных тканін і слізістай абалонкі паражніны рота, распрацоўцы метадаў іх лячэння і прафілактыкі, накіраваных на захаванне марфалагічнай і функцыянальнай цэласнасці. |
Стаматалогiя тэрапеўтычная — падзел стаматалогіі, прысвечаны вывучэнню і дыягностыцы хвароб зубоў, калязубных тканін і слізістай абалонкі паражніны рота, распрацоўцы метадаў іх лячэння і прафілактыкі, накіраваных на захаванне марфалагічнай і функцыянальнай цэласнасці. |
Крыатэрапія — гэта лячэнне холадам. Для крыятэрапіі ў асноўным выкарыстоўваецца ўздзеянне інэртным газам азотам або паветрам, астуджаным да звышнізкім тэмпературы - 150 -190 º С. На экстрэмальна нізкую тэмпературу арганізм рэагуе агульнай мабілізацыяй. Узнікае ўзмацненне кровазвароту, і тым самым узмацненне забеспячэння тканін кіслародам, актывізуецца метабалізм, вывядзенне шкодных рэчываў праз лімфатычныя і крывяноснае рэчышча. Стымулюецца выпрацоўка гармонаў, якія падтрымліваюць добры настрой і іншых, актывізуецца імунная сістэма і супрацьзапаленчыя працэсы, зніжаецца болевы парог.
Крыятэрапія падзяляецца на агульную і лакальную. Агульная крыятэрапія праводзіцца ў спецыяльнай крыякамеры, дзе скура на працягу 2-3 хвілін выпрабоўвае тэмпературны стрэс, не перажываючы пашкоджанні. Агульная крыятэрапія прадугледжвае поўнае або частковае апусканне аголенага цела ў газавую сераду пры тэмпературы 110 - 160 С. дыстальных аддзелаў канечнасцяў і органы дыхання абараняюць ад абмаражэння - апранаюць ваўняныя шкарпэткі і рукавіцы і ватна-марлевую маску. Агульная крыятэрапія валодае аздараўленчым і амаладжальным уплывам на ўвесь арганізм у цэлым. Пры лакальнай (мясцовай) крыятэрапіі аказваецца накіраванае ўздзеянне на пэўныя ўчасткі цела і скуры чалавека. Лакальная крыятэрапія шырока распаўсюджаная ў касметалогіі. Выкарыстоўваюцца для лакальнага ўздзеяння холадам лёд (крыямассаж лёдам), вадкі азот, крыягенная газавая бруя. |
Рэабілітацыя пасля пнеўманіі - важны момант для паляпшэння агульнага самаадчування і аднаўлення арганізма, бо не гледзячы на клінічнае выздараўленне яшчэ на працягу некалькіх тыдняў пацыентаў турбуюць рэшткавыя з'явы. Любое запаленне лёгкіх, а тым больш віруснае, выклікае парушэнні ў працы лёгкіх, інтаксікацыю іншых органаў, У далейшым гэта можа стаць прычынай іншых сур'ёзных захворванняў. Рэабілітацыя ў санаторыях Беларусі пасля перанесенага віруснага захворвання, у тым ліку COVID-19, дазваляе ўмацаваць імунітэт, павысіць трываласць арганізма, дабратворна ўплывае на дыхальную , нервовую і сардэчна-сасудзістую сістэмы чалавека. Як правіла ў рэабілітацыйны курс уваходзяць лячэбная фізкультура, дыхальная гімнастыка, інгаляцыі, наведванне салянога пакоя, надвеннае апрамяненне крыві і іншыя не менш эфектыўныя працэдуры. |
Флаатынг тэрапія - метад рэлаксацыі, які здымае пастаянныя вонкавыя ўздзеянні з органаў пачуццяў чалавека шляхам апускання ў стан бязважкасці. Працэдура ўздзейнічае як на фізічным, так і на псіхічным узроўнях. Флаатынг тэрапія стабілізуе крывяны ціск, нармалізуе пульс і сардэчны рытм, паляпшае лімфадрэнаж, спрыяе зніжэнню залішняй вагі, здымае балявы сіндром рознага паходжання (мігрэнь, болі ў спіне, астэахандроз, артрыты). Працэдура дапамагае стымуляваць працу мозга, здымае стрэс, дапамагае ў барацьбе з дыпрэсіямі і трывогамі, павялічвае вытворчасць эндарфінаў - гармонаў шчасця, дорыць пачуццё гармоніі, абароненасці і супакою, якое застаецца надоўга пасля сеансу.
У цяперашні час існуюць розныя флаат камеры, флаат пакоі, флаат басейны і флаат ложкі. Усе яны грунтуюцца на апусканні ў ваду, але ёсць прынцыповае адрозненне: яны могуць быць як вільготныя, так і сухія, з кантактам і без кантакту з вадой адпаведна. Перавагай вільготных флаат камер з'яўляецца поўная ізаляцыя ад знешняга свету, адсутнасць гукаў, пахаў, святла. Гэта магчымасць пабыць сам-насам з сабой, не адцягваючыся на мітусню навакольнага свету. Практычна не мае супрацьпаказанняў (акрамя індывідуальнай непераноснасці салянога раствора). Сухая флаат камера ўяўляе сабой «вану» з вадой, на якой зафіксаваны тонкі воданепранікальны матрац, абліпаючы цела, не перашкаджаючы апусканню. Перавагай сухіх флаат камер з'яўляецца зняцце супрацьпаказанняў, звязаных з кантактам з саляным растворам, магчымасць правядзення сеансу нават у адзежы, а таксама правядзення дадатковых працэдур, сумяшчаецца з флаатынгам. |
Спіраметрыя (спiраграфiя) - метад графічнай рэгістрацыі змяненняў ў часе аб'ёму ўдыхальнага і выдыханага паветра пры правядзенні шэрагу дыхальных манеўраў. Праводзіцца з дапамогай спецыяльных прыбораў - спiрографаў. Вынікі атрымліваюць у выглядзе спiраграмы, па якой можна колькасна вызначыць аб'ём паветра, ўдыхальнага і выдыханага пры кожным цыкле дыхання; жыццёвую ёмістасць лёгкіх - максімальны аб'ём, які чалавек можа выдыхнуць пасля максімальна глыбокага ўдыху; рэзервовы аб'ём ўдыху і выдыху - максімальны аб'ём паветра, адпаведна удыхальны пасля спакойнага ўдыху і выдыханае пасля спакойнага выдыху, што дазваляе ацаніць парушэнні і рэзервовыя магчымасці дыхальнай функцыі лёгкіх. Па спiраграме можна вызначыць паказчыкі лёгачнай вентыляцыі: хвілінны аб'ём дыхання і максімальную вентыляцыю лёгкіх, а таксама хвіліннае спажыванне кіслароду. Пры камп'ютэрнай спiраграфiii апрацоўка дадзеных спiраграмы праводзіцца з дапамогай кампутара.
Спiрограф ўяўляе сабой ёмістасць пераменнага аб'ёму, да якой з дапамогай паветраводаў падключаецца пацыент. Пры дыханні змяняецца аб'ём паветра ў лёгкіх і, адпаведна, у ёмістасці спiрографа, што і запісваецца на графічнай стужцы. Спiраграфiя мае важнае значэнне ў дыягностыцы розных хранічных лёгачных захворванняў - хранічнае запаленне лёгкіх, хранічны бранхіт, эмфізэма лёгкіх, пнеўмасклероз, хранічная бранхіяльная астма і інш |
Міні сауна Кедровая бочка - гэта міні-парная, якая ўяўляе сабой бочку. Чалавек размяшчаецца у ёй такім чынам, што галава пацыента знаходзіцца па-за зонай ўздзеяння цяпла, адпаведна няма нагрузкі на сасуды галаўнога мозгу і дыхальныя шляхі. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Святлолячэнне — метад фізіятэрапіі, які складаецца ў дазаваным уздзеянні на арганізм хворага інфрачырвонага, бачнага або ўльтрафіялетавага выпраменьвання. Паказаннямі да святлолячэння з пераважным выкарыстаннем інфрачырвонага выпраменьвання служаць захворванні апорна-рухальнага апарата, хваробы і траўмы цэнтральнай і перыферычнай нервовых сістэм, некаторыя захворванні ўнутраных органаў, перыферычных пасудзін, хваробы вачэй, вуха, скуры, рэшткавыя з'явы пасля апёкаў і адмаражэнняў. Інфрачырвонае, бачнае апрамяненне - адзін з самых простых, эфектыўных і папулярных метадаў. Звычайна выкарыстоўваецца караткахвалевае выпраменьванне, якое пранікае ў тканіны на 4-5 мм. Яно стымулюе працэсы рэгенерацыі ў арганізме, станоўча ўплываюць на крывацёк, узмацняюць працэсы ферментацыі, пазбаўляюць ад запаленняў і аказваюць агульнаўмацавальнае дзеянне. Ультрафіялетавае апрамяненне - гэта фізіятэрапеўтычны метад лячэння, які складаецца ва ўздзеянні на арганізм чалавека ўльтрафіялетавага выпраменьвання. У лячэбных і прафілактычных мэтах УФА ўяўляе сабой уздзеянне на пэўныя ўчасткі цела чалавека апарата, які ўзнаўляе ЎХ-прамяні. Апрамяненне лямпай палярызаванага святла - уяўляе сабой зберагалы і высокаэфектыўны від светотерапии патокам палярызаванага святла. Палярызаванае святло павышае актыўнасць клеткавых ферментаў, паляпшае функцыі тканкавага дыхання, абменных працэсаў. Таксама палярызаванае святло аказвае супрацьзапаленчае, протівоаллергіческіе і противоотечное дзеянне. Паказанні:
Супрацьпаказанні:
|
Магніталазератэрапія складаецца з уздзеяння на арганізм адначасова 4 фактараў: сталае магнітнае поле, нізкаэнэргетычны лазер, інфрачырвонае выпраменьванне і чырвонае святло.
Аднамаментнае ўздзеянне гэтых фактараў на арганізм дае хуткае аднаўленне клеткі, хуткае гаенне, паляпшэнне ўласцівасцяў крыві, зніжэнне халестэрыну, абязбольвальнае дзеянне, імунастымулюючы эфект, антыбактэрыйнае дзеянне. Гэты фізіятэрапеўтычны метад эфектыўны ў лячэнні такіх захворванняў, як пасляаперацыйныя раны, інфільтраты, трафічныя язвы, апёкі, пролежні, захворванні суставаў, гінекалагічныя захворванні, хранічны урэапрастаціт, запаленчыя захворванні мяккіх і касцяных тканін, атыт, сінусіт. |
Магніталазератэрапія складаецца з уздзеяння на арганізм адначасова 4 фактараў: сталае магнітнае поле, нізкаэнэргетычны лазер, інфрачырвонае выпраменьванне і чырвонае святло.
Аднамаментнае ўздзеянне гэтых фактараў на арганізм дае хуткае аднаўленне клеткі, хуткае гаенне, паляпшэнне ўласцівасцяў крыві, зніжэнне халестэрыну, абязбольвальнае дзеянне, імунастымулюючы эфект, антыбактэрыйнае дзеянне. Гэты фізіятэрапеўтычны метад эфектыўны ў лячэнні такіх захворванняў, як пасляаперацыйныя раны, інфільтраты, трафічныя язвы, апёкі, пролежні, захворванні суставаў, гінекалагічныя захворванні, хранічны урэапрастаціт, запаленчыя захворванні мяккіх і касцяных тканін, атыт, сінусіт. |
Iнгаляцыі (лац. inhalo,inhalatum удыхаць) — метад лячэння ўдыханнем лекавых рэчываў, распыляемых пры дапамозе адмысловых апаратаў. |
Гінекалагічныя працэдуры — гэта паслядоўнасць дзеянняў, накіраваных на вывучэнне нармалёвай дзейнасці жаночага арганізма, захворванняў, звязаных з асаблівасцямі жаночага арганізма ў розныя перыяды жыцця жанчыны. Адмысловая ўвага ў гінекалогіі займае прафілактыка гінекалагічных захворванняў. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Пантавыя ванны - працэдура з ужываннем свежага воднага экстракта з вывараных рагоў марала або раствора з канцэнтрату. Паказаннямі да выкарыстання пантавых ваннаў з'яўляюцца захворванні сардэчна-сасудзістай сістэмы, апорна-рухальнага апарату, мачапалавой сістэмы, паніжаны імунітэт і агульная стомленасць арганізма. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Ваны лячэбныя - працэдуры, пры якіх на арганізм уздзейнічаюць вадой з лячэбнай, прафілактычнай або гігіенічнай мэтамі. Ванны бываюць розныя: мінеральныя, ёда-бромныя, жамчужныя, віхравыя, вуглякіслыя, іглічныя і інш. Лячэбныя ванны прымяняюцца пры многіх захворваннях: скурны, неўралагічных, хваробах дыхальнай сістэмы, парушэннях абмену рэчываў і праблемах з боку ЖКТ, паталогіях рухальнага апарата, пры жаночых і мужчынскіх захворваннях і многіх іншых. У ваннай цела распарываецца, кроў пачынае цыркуляваць хутчэй, карысныя рэчывы пранікаюць глыбока ў сітавіны і аказваюць максімальнае ўздзеянне на чалавека. Самымі распаўсюджанымі супрацьпаказаннямі з'яўляюцца скурныя хваробы ў вострай стадыі, нізкі ціск, цяжарнасць. Аднак у кожным выпадку (для кожнага тыпу ваннаў) дзейнічаюць свае паказанні і супрацьпаказанні. Таму прызначаць дадзенае лячэнне можа толькі які лечыць лекар. Апроч гэтага, ванны могуць адрознівацца па тэмпературы, працягласці ўжывання, канцэнтрацыі рэчываў і інтэнсіўнасці працэдуры. |
Фітатэрапія (лац. phytotherapia фіта + тэрапія) — прафілактыка і лячэнне захворванняў травой, раслінамі. |
Кропельныя ўводзіны медыкаментаў - кропельнае ўвядзенне лекавых рэчываў ўжываецца ў тых выпадках, калі іх трэба ўводзіць працяглы час або ў адносна вялікім аб'ёме вадкасці. Гэты метад увядзення мае шэраг пераваг: хворыя яго лепш пераносяць, вадкасць якая ўводзіцца павольна ўсмоктваецца і даўжэй затрымліваецца ў арганізме, не выклікае вялікіх ваганняў артэрыяльнага ціску і не ўскладняе працу сэрца. |
Ін'екцыя — спосаб ўвядзення ў арганізм лекавых сродкаў з дапамогай шпрыца і пустотелой іголкі або ўпырсквання пад высокім ціскам (безыгольная ін'екцыя). Віды ін'екцый:Унутравенныя ін'екцыі прадугледжваюць увядзенне лекавага рэчывы непасрэдна ў крывяное рэчышча. |
Фiзiятэрапеўтычныя працэдуры — уключаюць у сябе працэдуры электратэрапіі, індуктатэрміі, УВЧ-тэрапіі, аэраіёнатэрапіі, магнітатэрапіі, ультрагукавой тэрапіі, ужыванне лазераў, святлолячэння (ультрафіялетавыя апрамяняльнікі), кіслароднай тэрапіі, аромафітатэрапіі, водалячэнне, масажу. Фізіятэрапеўтычныя працэдуры паляпшаюць перыферычны, рэгіянальны і цэнтральны кровазварот, аказваюць болесуцішальнае дзеянне, паляпшаюць трофіку тканін, нармалізуюць нейрагумаральную рэгуляцыю і парушаныя імунныя працэсы. |
Лазератэрапія — метад лячэння, які складаецца ва ўжыванні светлавой энергіі лазернага выпраменьвання з лячэбнай мэтай. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
УГД — распазнанне паталагічных змен органаў і тканін арганізма з дапамогай ультрагуку. Заснаваная на прынцыпе эхалакацii — прыёме сігналаў пасланых, а затым адлюстраваных ад паверхняў падзелу тканкавых асяроддзяў, якія валодаюць рознымі акустычнымі ўласцівасцямі. Ультрагукавое даследаванне (эхаграфiя, санаграфія) ставіцца да неiянiзавальным метадам даследавання. |
Колькасная ультрагукавая дэнсiтаметрыя — метад вызначэння стану костак па хуткасці праходжання ультрагукавых хваль і іх паглынання касцяной тканінай. Ультрагукавая дэнсiтаметрыя з'яўляецца метадам ранняй дыягностыкі астэапарозу, ужываецца толькі для перыферычных аддзелаў шкілета (у асноўным пятачнай косці),так як назіраецца разыходжанне паказчыкаў з-за варыябельнасці структуры косці пазванкоў і шыйкі сцегнавой косткі. Ультрагукавая дэнсiтаметрыя дазваляе вылучыць фактар рызыкі і характарызуецца адсутнасцю прамянёвай нагрузкі на пацыента. |
Дыягнастычныя даследванні — гэта шэраг мерапрыемстваў для пастаноўкі дыягназу з выкарыстаннем розных методык. Даследаванні могуць праводзіцца ў клініка-дыягнастычных лабараторыях, у аддзяленнях прамянёвай, ультрагукавы і функцыянальнай дыягностык. |
Абгортванне – касметалагічная працэдура, якая ўключае ў сябе нанясенне прыродных рэчываў на пэўныя участкi цела і іх абгортванне спецыяльнай плёнкай (тэрмакоўдра). Абгортванне ўплывае на скуру і апасродкавана на падскурна-тлушчавую клятчатку, мускулы. Абгортванне бывае гарачым (у барацьбе з целюлітом і атлусценнем) і халодным (пры варыкозах, вывядзенне таксінаў). Яно выкарыстоўваецца пры лячэнні целюліта, знішчэннi пігментных плям і пашырэньняў, неабходнасці амаладжэння скуры і г.д. Абгортванее можа быць шакаладным, з ужываннем марской гліны і гразi Мёртвага мора. Шакаладнае абгортванне спрыяе вывядзенню таксінаў, аказвае лімфадрэнажнае дзеянне, прыводзць да скарачэння тлушчавых адкладанняў і павышэнне пругкасці скуры, паляпшае абмен рэчываў. Антыцэлюлітнае абгортванне - працэдуры, распрацаваныя з улікам усіх прычын ўзнікнення і развіцця целюліта і праблем лішняй вагi з мэтай карэкцыі фігуры (уключаючы шакалад, мёд, гліны, водарасцяў і г.д.)
Абгортванне з ужываннем марской гліны- найбольш даступная працэдура. Глiна актывізуе абмен рэчываў, валодае супрацьзапаленчым, антыаксідантным, антыцэлюлітным эфектам, спрыяе гаенню пухлін. Абгортванне з выкарыстаннем гразі Мёртвага мора гэта не толькі касметычны, але і терапевтическоой працэдуры. Гразi Мёртвага мора насычаюць скуру мінераламі, знiмаюць хранічную стомленасць, з'яўляюцца эфектыўнымі пры перавышэнні вагі і целлюліта, а таксама прымяняюцца для лячэння ўдараў і расцяжэнняў (прыкладаннi). |
Абкручванне для цела - метад амаладжэння і абнаўлення скуры, ўмацавання імуннай сістэмы і прадухілення дачаснага старэння клетак. Абкручванні прымяняюцца для прафілактыкі і лячэння пачатковых стадый целлюліта, памяншэння аб'ёму таліі і сцёгнаў, павышэння пругкасці і эластычнасці скуры пры рэзкіх ваганнях вагі, лячэння расцяжак, послеродовой рэабілітацыі, а таксама ачышчэння арганізма ад таксінаў і дзындраў. |
Уралагічныя працэдуры — гэта паслядоўнасць дзеянняў, накіраваных на вывучэнне этыялогіі, патагенезу і дыягностыкі захворванняў органаў мачавой сістэмы, мужчынскі мякінай сістэмы, захворванняў наднырачнікаў. |
Стаматалогiя тэрапеўтычная — падзел стаматалогіі, прысвечаны вывучэнню і дыягностыцы хвароб зубоў, калязубных тканін і слізістай абалонкі паражніны рота, распрацоўцы метадаў іх лячэння і прафілактыкі, накіраваных на захаванне марфалагічнай і функцыянальнай цэласнасці. |
Аквааэробіка - гэта заняткі аэробікай ў вадзе, накіраваныя на пахуданне, павышэнне тонусу цягліц і пругкасці скуры, яе шлейку. Сакрэт поспеху аквааэробікі у тым, што пры занятках у вадзе зніжаецца нагрузка на апорна-рухальны апарат, што памяншае рызыку атрымання траўмаў, развіцця варыкозу і робіць выкананне практыкаванняў не такім напружаным, як на сушы. Пераадольваючы супраціў вады, чалавек затрачвае больш энергіі, а значыць, тлушчавыя зморшчыны на сцёгнах і жываце сыдуць значна хутчэй. |
Вакуум-тэрапія - прымяненне з лячэбнай мэтай паніжанага або павышанага атмасфернага ціску. Механізм дзеяння складаецца ў рэакцыі рэцэптараў на змяненне атмасфернага ціску. Пры паніжэнні знешняга ціску розніца паміж ім і ўнутраным ціскам у арганізме выклікае прыліў крыві да павярхоўным тканін і скуры, іх гіперэмію і, як следства, паляпшаецца цыркуляцыя крыві і лімфы, ухіляюцца застойныя з'явы, выводзяцца таксіны і шкодныя рэчывы, паляпшаецца абмен рэчываў, паскараюцца працэсы рэгенерацыі тканін. Арганізм забяспечваецца крывёй, кіслародам і пажыўнымі рэчывамі. Для правядзення гэтай працэдуры могуць прымяняцца розныя апараты, пачынаючы ад найпростых (медыцынскія банкі) і заканчваючы складанымі вакуумнымі ўстаноўкамі. Ужываецца для лячэння атэрасклерозу, прафілактыкі трамбозаў і судзінкавых захворванняў, у дэрматалогіі, эстэтычнай косметологіі, гінекалогіі і ўралогіі. |
Электрастатычны вібрамасаж - гэта метад глыбокага вібрацыйнага масажу з дапамогай электрастатычных імпульсаў, якія, паступаючы праз ручныя аплікатары, уздзейнічаюць на тканіны, тлушчавую. абалоніну і посуд. Дзеючым фактарам з'яўляецца пульсавалае электрастатычнае поле, якое ўзнікае паміж рукамі медсёстры і пацыентам. Электрастатычны вібрамасаж магчымы рукамі, апранутымі ў пальчаткі з тканіны-дыэлектрыка або спецыяльным аплікатарам. Метад аказвае абязбольвальны эфект і стымулюе рэгенератарныя працэсы. Правядзенне працэдуры спрыяе рассмоктванню ўшчыльненняў у тканінах, зняццю болевага сіндрому, ліквідацыі трафічных парушэнняў, узмацняецца мікрацыркуляцыя, паляпшаецца стан цягліц, павялічваецца рухомасць тканін, адбываецца паляпшэнне лімфаадтоку і венаадтоку, пашырэнне артэрыяльных сасудаў, зніжэнне артэрыяльнага ціску. Акрамя гэтага, такі від вібрамасажу мае антыцэлюлітны эфект. Паказаннямі з'яўляюцца:
Супрацьпаказанні з'яўляюцца:
|
Карбоксітэрапія або газавыя ўколы - інавацыйны лячэбны метад з дапамогай падскурных ін'екцый вуглякіслага газу, які шырока ўжываецца спецыялістамі вядучых беларускіх здраўніц, а таксама сусветных СПА-курортаў для паляпшэння кровазвароту, лячэння захворванняў суставаў і пазваночніка, а таксама зняцця болевага сіндрома. Цудоўныя вынікі дасягаюцца ў касметалогіі - барацьба са старэннем скуры, збаўленне ад шнараў і цэлюліта.
© Прыватнае навукова-вытворчае ўнітарнае прадпрыемства "Аўтаматызаваныя тэхналогіі турызму" Адрас прадпрыемства: 220007, Рэспубліка Беларусь, г.Мінск, вул. Суражская, 10, оф. 21 Час працы: пн-пт 09.00-18.00, абедзенны перапынак 13.00-14.00 Шматканальны тэлефон: +37517-394-49-11 Усе кантакты E-mail: адправіць паведамленне. Падпісацца на
Telegram-канал
YouTube-канал
Інстаграм
|
Пераможца конкурсу Лепшы прадпрымальнік у сферы турызму Рэспублікі Беларусь Пасведчанне аб рэгістрацыі №1808 ад 9.08.2007 выдадзена Мінскім гарвыканкамам. УНП: 190855081 Інфармацыя, размешчаная на гэтым інтэрнэт-партале Sanatorii.by, не з'яўляецца прапановай публічнай аферты.
Агенцтвам - супрацоўніцтва і рэгістрацыя
|