Закон Рэспублікі Беларусь «Аб турызме»

Артыкул 1. Асноўныя тэрмiны, якiя выкарыстоўваюцца ў гэтым Законе, i iх азначэннi.

1. Для мэт гэтага Закона выкарыстоўваюцца наступныя асноўныя тэрміны і іх азначэнні:

2. Для мэт гэтага Закона тэрміны "нерэзідэнты" і "рэзідэнты" выкарыстоўваюцца ў значэннях, вызначаных падпунктамі 1.10 і 1.11 пункта 1 артыкула 1 Закона Рэспублікі Беларусь ад 22 ліпеня 2003 г. N 226-З "Пра валютнае рэгуляванне і валютны кантроль".

Артыкул 2. Сфера дзеяння гэтага Закона.

1. Гэты Закон рэгулюе грамадскія адносіны, што ўзнікаюць пры:
– ажыццяўленні турыстычнай дзейнасці;
– здзяйсненні турыстычных падарожжаў;
– экскурсійным абслугоўванні;
– арганізацыі і забеспячэнні бяспекі ў сферы турызму.

2. Дзеянне гэтага Закона не распаўсюджваецца на грамадскія адносіны, злучаныя з:
– дзейнасцю некамерцыйных арганізацый і створаных імі юрыдычных асоб, на якія заканадаўствам ускладзены функцыі па арганізацыі і правядзенні ў Рэспубліцы Беларусь і замежных дзяржавах дзён эканомікі, выстаў, кірмашоў, прэзентацый, сімпозіумаў, канферэнцый, дзелавых візітаў (місій), мерапрыемстваў, скіраваных на атрыманне адукацыі кіраўнікамі і спецыялістамі юрыдычных асоб, індывідуальнымі прадпрыемцамі і іх працаўнікамі;
– здзяйсненнем падарожжаў (паездкі, перасоўванні, прабыванне) тэрмінам звыш аднаго года.

Артыкул 3. Прававое рэгуляванне адносін у сферы турызму.

1. Адносіны ў сферы турызму рэгулююцца заканадаўствам аб турызме, міжнароднымі дамовамі Рэспублікі Беларусь, а таксама міжнародна-прававымі актамі, што складаюць права Еўразійскага эканамічнага саюзу.

2. Заканадаўства аб турызме засноўваецца на Канстытуцыі Рэспублікі Беларусь і складаецца з Грамадзянскага кодэкса Рэспублікі Беларусь, гэтага Закона, актаў заканадаўства аб абароне праў спажыўцоў і іншых актаў заканадаўства.

3. Калі міжнароднай дамовай Рэспублікі Беларусь пастаўлены іншыя правілы, чым тыя, якія прадугледжаны гэтым З–конам, то ўжываюцца правілы міжнароднай дамовы.

Артыкул 4. Арганізацыйныя формы турызму. Мэты турыстаў, экскурсантаў.

1. Арганізацыйнымі формамі турызму з'яўляюцца міжнародны і ўнутраны турызм.

2. Міжнародны турызм складаецца з:
– выязны турызм – турыстычнае падарожжа грамадзянаў Рэспублікі Беларусь, а таксама замежных грамадзянаў і асоб без грамадзянства, што ўвесь час жывуць у Рэспубліцы Беларусь, за межы тэрыторыі Рэспублікі Беларусь;
– уязны турызм – турыстычнае падарожжа замежных грамадзянаў і асоб без грамадзянства, за выключэннем тых, якія ўвесь час жывуць у Рэспубліцы Беларусь, у межах тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.
– унутраны турызм – турыстычнае падарожжа грамадзянаў Рэспублікі Беларусь, а таксама замежных грамадзянаў і асоб без грамадзянства, што ўвесь час жывуць у Рэспубліцы Беларусь, у межах тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.

3. Мэтамі турыстаў, экскурсантаў з'яўляюцца наступныя мэты, што выключаюць занятак працоўнай, прадпрыемніцкай, іншай дзейнасцю, якая прыносіць прыбытак , што сплачваецца і (альбо) якая прыносіць прыбытак (даход) з крыніцы ў краіне (месцы) часовага прабывання:
– адпачынак;
– аздараўленне;
– пазнавальныя мэты;
– адукацыйныя мэты;
– паломніцкія мэты;
– дзелавыя мэты;
– фізкультурна-спартыўныя мэты;
– іншыя мэты.

Артыкул 5. Адзіная класіфікацыя відаў турызму ў Рэспубліцы Беларусь.

1. З мэтай маніторынгу развіцця ў Рэспубліцы Беларусь відаў турызму Міністэрствам спорту і турызму вядзецца Адзіная класіфікацыя відаў турызму ў Рэспубліцы Беларусь.
Адзіная класіфікацыя відаў турызму ў Рэспубліцы Беларусь улучае пералік відаў турызму, што развіваюцца ў Рэспубліцы Беларусь, і іх класіфікацыйныя азнакі.

2. Парадак фармавання і вядзення Адзінай класіфікацыі відаў турызму ў Рэспубліцы Беларусь устанаўліваецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

ЧАСТКА 2
ДЗЯРЖАЎНАЕ РЭГУЛЯВАННЕ У СФЕРЫ ТУРЫЗМУ

Артыкул 6. Агульныя палажэнні пра дзяржаўнае рэгуляванне ў сферы турызму.

Дзяржаўнае рэгуляванне ў сферы турызму ажыццяўляецца Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь, Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь, Міністэрствам спорту і турызму, мясцовымі Саветамі дэпутатаў, мясцовымі выканаўчымі і распараджальнымі органамі і іншымі дзяржаўнымі органамі ў межах іх паўнамоцтваў, агаданых гэтым Законам і іншымі актамі заканадаўства.

Артыкул 7. Асноўныя прынцыпы і мэты дзяржаўнага рэгулявання ў сферы турызму.

1. Асноўнымі прынцыпамі дзяржаўнага рэгулявання ў сферы турызму з'яўляюцца:
– павага і выкананне праў, свабод і законных інтарэсаў фізічных асоб, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў, праў і законных інтарэсаў юрыдычных асоб;
– забеспячэнне бяспекі;
аднолькавы доступ удзельнікаў турыстычнай дзейнасці да турыстычных паслуг, паслуг, злучаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, турыстычным рэсурсам, аб'ектам турыстычнай індустрыі;
– развіццё турызму і вонкавага гандлю турыстычнымі паслугамі;
– падтрымка малога прадпрыемніцтва;
абарона і развіццё канкурэнцыі, у тым ліку папярэджанне і спыненне манапалістычнай дзейнасці і несумленнай канкурэнцыі;
– галоснасць і адкрытасць распрацоўкі, прыняцця і ўжывання мер дзяржаўнага рэгулявання;
– папярэджанне шкоднага ўздзеяння турызму на навакольнае асяроддзе.

2. Асноўнымі мэтамі дзяржаўнага рэгулявання ў сферы турызму з'яўляюцца:
– забеспячэнне праў фізічных асоб на адпачынак, свабоду перамяшчэння, іншых праў, што рэалізуюцца ў сферы турызму;
– абарона праў, свабод і законных інтарэсаў фізічных асоб, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў, праў і законных інтарэсаў юрыдычных асоб;
– забеспячэнне роўнага доступу ўдзельнікаў турыстычнай дзейнасці да турыстычных паслуг, паслуг, злучаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, турыстычным рэсурсам, аб'ектам турыстычнай індустрыі;
– ахова і рацыянальнае выкарыстанне турыстычных рэсурсаў;
– стварэнне патрэбных умоў для вонкавага гандлю турыстычнымі паслугамі ў адпаведнасці з міжнароднымі дамовамі Рэспублікі Беларусь, міжнародна-прававымі актамі, што складаюць права Еўразійскага эканамічнага саюзу, з улікам інтарэсаў удзельнікаў турыстычнай дзейнасці і суб'ектаў турыстычнай індустрыі Рэспублікі Беларусь;
– фарміраванне ўяўлення пра Рэспубліку Беларусь як пра краіну, прывабную для турыстаў, экскурсантаў;
– развіццё кадравага забеспячэння;
– развіццё міжнароднай супрацы;
– лічбавізацыя.

Артыкул 8. Прыярытэтныя накірункі дзяржаўнага рэгулявання ў сферы турызму.

1. Прыярытэтнымі накірункамі дзяржаўнага рэгулявання ў сферы турызму з'яўляюцца падтрымка турыстычнай індустрыі, развіццё ўнутранага турызму і міжнароднага ўязнога турызму.

2. Для падтрымкі турыстычнай індустрыі, развіцця ўнутранага турызму і міжнароднага ўязнога турызму ў Рэспубліцы Беларусь дзяржавай прымаюцца меры па:
– стварэнню і забеспячэнню спрыяльных умоў для дзейнасці суб'ектаў турыстычнай індустрыі;
– правядзенню даследаванняў у сферы турызму;
– рэалізацыі праграм, праектаў, мерапрыемстваў, скіраваных на падтрымку турыстычнай індустрыі, а таксама на развіццё ўнутранага турызму і міжнароднага ўязнога турызму;
стварэнню і развіццю турыстычных зон;
– стварэнню і функцыяванню турыстычных інфармацыйных цэнтраў;
– развіццю экскурсійнага абслугоўвання і распрацоўцы новых маршрутаў экскурсій;
удзелам суб'ектаў турыстычнай індустрыі ў выставах, кірмашах і іншых мерапрыемствах, скіраваных на развіццё турыстычнага патэнцыялу Рэспублікі Беларусь і яе адміністрацыйна-тэрытарыйных адзінак.

Дзяржавай прымаюцца іншыя меры, скіраваныя на падтрымку турыстычнай індустрыі, развіццё ўнутранага турызму і міжнароднага ўязнога турызму.

Артыкул 9. Паўнамоцтвы Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь у сферы турызму.

Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь у сферы турызму вызначае адзіную дзяржаўную палітыку і ажыццяўляе іншыя паўнамоцтвы ў адпаведнасці з Канстытуцыяй Рэспублікі Беларусь, гэтым Законам і іншымі заканадаўчымі актамі.

Артыкул 10. Паўнамоцтвы Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь у сферы турызму.

Савет Міністраў Рэспублікі Беларусь у сферы турызму:
– забяспечвае правядзенне адзінай дзяржаўнай палітыкі;
– сцвярджае дзяржаўныя праграмы ў сферы турызму;
– усталёўвае парадак і ўмовы стварэння і функцыявання турыстычных інфармацыйных цэнтраў, а таксама іх уліку;
– зацвярджае Правілы аказання турыстычных паслуг;
– зацвярджае тыпавую форму дагавора аказання турыстычных паслуг;
– ажыццяўляе іншыя паўнамоцтвы ў адпаведнасці з Канстытуцыяй Рэспублікі Беларусь, гэтым Законам, іншымі законамі і актамі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 11. Паўнамоцтвы Міністэрства спорту і турызму ў сферы турызму.

Міністэрства спорту і турызму ў сферы турызму:
– з'яўляецца рэспубліканскім органам дзяржаўнага кіравання, што праводзіць адзіную дзяржаўную палітыку;
– ажыццяўляе каардынацыю дзейнасці іншых органаў дзяржаўнага кіравання, мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў;
– стварае ўмовы для развіцця турызму;
– фарміруе праекты дзяржаўных праграм у сферы турызму;
ажыццяўляе ў межах сваёй кампетэнцыі інфармаванне ўдзельнікаў і суб'ектаў турыстычнай дзейнасці па пытаннях абароны праў, свабод і законных інтарэсаў удзельнікаў турыстычнай дзейнасці, праў і законных інтарэсаў суб'ектаў турыстычнай дзейнасці;
– запытвае ў пісьмовай форме ў суб'ектаў турыстычнай дзейнасці з мэтай аналізу праблемных пытанняў ажыццяўлення турыстычнай дзейнасці дакументы, справаздачы, звесткі альбо іншыя матэрыялы па пытаннях, злучаных з ажыццяўленнем турыстычнай дзейнасці, за выключэннем звестак, што складаюць камерцыйную альбо іншую падахоўную законам тайну, звестак, што змяшчаюць персанальныя дадзеныя;
– прадастаўляе ў межах сваёй кампетэнцыі ў Міністэрства антыманапольнага рэгулявання і гандлю па яго запытах інфармацыю пра паступілыя звароты ўдзельнікаў турыстычнай дзейнасці і іншую інфармацыю;
– ажыццяўляе іншыя паўнамоцтвы ў адпаведнасці з гэтым Законам і іншымі актамі заканадаўства.

Артыкул 12. Паўнамоцтвы мясцовых Саветаў дэпутатаў, мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў у сферы турызму.

1. Мясцовыя Саветы дэпутатаў у межах сваёй кампетэнцыі ў сферы турызму:
– вызначаюць асноўныя заданні і накірункі развіцця турызму на тэрыторыі адпаведных адміністрацыйна-тэрытарыйных адзінак Рэспублікі Беларусь;
– уносяць прапановы па фармаванні дзяржаўных праграм у сферы турызму;
– сцвярджаюць рэгіянальныя комплексы мерапрыемстваў, што забяспечваюць рэалізацыю дзяржаўных праграм у сферы турызму, што прадугледжваюць фінансаванне за кошт сродкаў мясцовых бюджэтаў;
– ажыццяўляюць іншыя паўнамоцтвы ў адпаведнасці з актамі заканадаўствы.

2. Мясцовыя выканаўчыя і распарадчыя органы ў межах сваёй кампетэнцыі ў сферы турызму:
– ствараюць умовы для развіцця турызму на тэрыторыі адпаведных адміністрацыйна-тэрытарыйных адзінак Рэспублікі Беларусь;
– фарміруюць і ўносяць для зацвярджэння ў мясцовыя Саветы дэпутатаў рэгіянальныя комплексы мерапрыемстваў, якія забяспечваюць рэалізацыю дзяржаўных праграм у сферы турызму, што прадугледжваюць фінансаванне за кошт сродкаў мясцовых бюджэтаў, і забяспечваюць іх рэалізацыю;
– ажыццяўляюць абарону праў, свабод і законных інтарэсаў удзельнікаў турыстычнай дзейнасці, праў і законных інтарэсаў суб'ектаў турыстычнай дзейнасці;
– запытваюць у пісьмовай форме ў суб'ектаў турыстычнай дзейнасці з мэтай аналізу праблемных пытанняў ажыццяўленні турыстычнай дзейнасці дакументы, справаздачы, звесткі альбо іншыя матэрыялы па пытаннях, злучаных з ажыццяўленнем турыстычнай дзейнасці, за выключэннем звестак, што складаюць камерцыйную альбо іншую падахоўную законам тайну, звестак, што змяшчаюць персанальныя дадзеныя;
– пры выяўленні турыстычных паслуг, паслуг, злучаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, неналежнай якасці, а таксама небяспечных для жыцця, здароўя, спадчыннасці, маёмасці турыста, экскурсанта і навакольнага асяроддзя неадкладна паведамляюць пра гэта Міністэрства спорту і турызму;
– ажыццяўляюць іншыя паўнамоцтвы ў адпаведнасці з гэтым Законам і іншымі актамі заканадаўства.

Артыкул 13. Дзяржаўныя праграмы ў сферы турызму.

1. З мэтай забеспячэння развіцця турызму, рэалізацыі асноўных кірункаў дзяржаўнай палітыкі, рашэння актуальных праблем у сферы турызму ў Рэспубліцы Беларусь распрацоўваюцца і сцвярджаюцца дзяржаўныя праграмы ў сферы турызму.

2. Фінансаванне дзяржаўных праграм у сферы турызму ажыццяўляецца ў парадку, пастаўленым заканадаўствам, у межах сродкаў рэспубліканскага і (альбо) мясцовых бюджэтаў, агаданых на гэтыя цэлі, і іншых крыніц, не забароненых заканадаўствам.

Артыкул 14. Міжведамасны экспертна-каардынацыйны савет па турызме пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь.

1. Міжведамасны экспертна-каардынацыйны савет па турызме пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь ствараецца з мэтай дасканалення ўзаемадзеяння дзяржаўных органаў, таварыстваў (з'яднанняў), асацыяцый (саюзаў) і іншых арганізацый па пытаннях:
– стварэнні спрыяльных умоў для ўстойлівага развіцця турызму ў Рэспубліцы Беларусь;
– падвышэння эканамічнай эфектыўнасці турызму;
– фармаванні канкурэнтнага асяроддзя ў сферы турызму;
– абароны ўнутранага рынку турыстычных паслуг;
– рэалізацыі прыярытэтных накірункаў і асноўных мэт дзяржаўнага рэгулявання ў сферы турызму;
– правядзенні адзінай дзяржаўнай палітыкі ў сферы турызму;
– прываблення і эфектыўнага выкарыстання фінансавых рэсурсаў для рэалізацыі праграм, праектаў, мерапрыемстваў, скіраваных на падтрымку турыстычнай індустрыі, а таксама на развіццё ўнутранага турызму і міжнароднага ўязнога турызму;
– рэалізацыі міжнародных дамоў Рэспублікі Беларусь, міжнародна-праўных актаў, што складаюць права Еўразійскага эканамічнага саюзу, і міжнародных праграм па пытаннях падтрымкі і развіцця турызму;
– забеспячэнні і абароны інтарэсаў удзельнікаў турыстычнай дзейнасці і суб'ектаў турыстычнай індустрыі ў сферы турызму;
– удасканальвання заканадаўства пра турызм.

2. Палажэнне пра Міжведамасны экспертна-каардынацыйны савет па турызме пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь і яго склад сцвярджаюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

ЧАСТКА 3
ТУРЫСТЫЧНЫЯ ЗОНЫ. ТУРЫСТЫЧНЫЯ ІНФАРМАЦЫЙНЫЯ ЦЭНТРЫ

Артыкул 15. Турыстычныя зоны.

1. Турыстычныя зоны ствараюцца з улікам прапаноў мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў, іншых юрыдычных асоб, фізічных асоб, у тым ліку індывідуальных прадпрымальнікаў. Збор прапаноў па стварэнні турыстычных зон ажыццяўляе Міністэрства спорту і турызму.

Іншыя пытанні стварэння турыстычных зон, не ўрэгуляваныя гэтым Законам, рэгулююцца ў парадку, пастаўленым Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

2. Вырашэнне пра стварэнне турыстычнай зоны прымаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь па ўзгадненні з Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь на падставе заключэнняў Міністэрства спорту і турызму, мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў пра мэтазгоднасць і эфектыўнасць яе стварэння.

3. Прыярытэтныя накірункі дзейнасці ў турыстычных зонах, умовы і асаблівасці яе ажыццяўлення вызначаюцца Прэзідэнтам Рэспублікі Беларусь.

4. Ажыццяўляная ў турыстычных зонах турыстычная і іншая дзейнасць, не забароненая заканадаўствам, не павінна перашкаджаць мэтам стварэння турыстычных зон.

Артыкул 16. Турыстычныя інфармацыйныя цэнтры.

1. Турыстычныя інфармацыйныя цэнтры ствараюцца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь і за яе межамі мясцовымі выканаўчымі і распараджальнымі органамі, іншымі юрыдычнымі асобамі, фізічнымі асобамі, у тым ліку індывідуальнымі прадпрыемцамі.

Забеспячэнне функцыявання турыстычных інфармацыйных цэнтраў, створаных мясцовымі выканаўчымі і распараджальнымі органамі ў форме дзяржаўных устаноў, здзяйсняецца за кошт сродкаў адпаведных мясцовых бюджэтаў і іншых крыніц, не забароненых заканадаўствам.

2. Турыстычныя інфармацыйныя цэнтры ажыццяўляюць збор, назапашванне, апрацоўку, аналіз і распаўсюджванне інфармацыі пра (аб):
– турыстычных рэсурсах;
– прапанаваных экскурсіях;
– культурных мерапрыемствах, што арганізуюцца на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь;
– раскладзе руху транспарта супольнага карыстання;
– іншай інфармацыі, патрэбнай для ўдзельнікаў і суб'ектаў турыстычнай дзейнасці.

Інфармацыя, агаданая часткай першай сапраўднага пункта, не павінна насіць рэкламны характар.

3. Турыстычныя інфармацыйныя цэнтры маюць права:
– ажыццяўляць збор, назапашванне, апрацоўку, аналіз і распаўсюджванне інфармацыі, агаданай часткай першай пункта 2 гэтага артыкула;
– ажыццяўляць прадпрыемніцкую дзейнасць;
– браць удзел у мерапрыемствах, скіраваных на развіццё турыстычнага патэнцыялу Рэспублікі Беларусь і яе адміністрацыйна-тэрытарыйных адзінак.

4. Турыстычныя інфармацыйныя цэнтры абавязаны:
– забяспечваць актуальнасць інфармацыі, агаданай часткай першай пункта 2 гэтага артыкула;
– выконваць патрабаванні заканадаўства, у тым ліку аб інфармацыі, інфарматызацыі і абароне інфармацыі.

5. Турыстычныя інфармацыйныя цэнтры могуць мець іншыя правы і несці іншыя абавязкі ў адпаведнасці з заканадаўчымі актамі.

6. Турыстычныя інфармацыйныя цэнтры павінны быць пазначаны інфармацыйным знакам, на зялёным фоне якога размешчана літара "i" белага колеру і які размяшчаецца на шыльдзе, інфармацыйным стэндзе (табло) па месцы знаходжання турыстычнага інфармацыйнага цэнтра.

7. Стварэнне турыстычных інфармацыйных цэнтраў за межамі тэрыторыі Рэспублікі Беларусь здзяйсняецца ў парадку і на ўмовах, што ўсталёўваюцца заканадаўствам замежнай дзяржавы, у якой ствараецца такі інфармацыйны цэнтр, з выкананнем патрабаванняў, пастаўленых гэтым Законам і іншымі актамі заканадаўства.

ЧАСТКА 4
ТУРЫСТЫЧНАЯ ДЗЕЙНАСЦЬ

Артыкул 17. Ажыццяўленне турыстычнай дзейнасці ў Рэспубліцы Беларусь.

Ажыццяўляць турыстычную дзейнасць у Рэспубліцы Беларусь маюць права выключна суб'екты турыстычнай дзейнасці – рэзідэнты, калі іншае не агадана міжнароднымі дамовамі Рэспублікі Беларусь.

Артыкул 18. Правы і абавязкі ўдзельнікаў турыстычнай дзейнасці.

1. Удзельнікі турыстычнай дзейнасці маюць права на:
– патрэбную і верагодную інфармацыю пра тур, тураператара, які сфармаваў тур, дакладным часе пачатку турыстычнага падарожжа, іншую інфармацыю, агаданую заканадаўствам пра абарону праў спажыўцоў, а пры міжнародным выязным турызме – таксама на інфармацыю, агаданую абзацам пятым пункта 3 артыкула 19 і пунктам 2 артыкула 20 гэтага Закона;
– свабоду перамяшчэння, вольны доступ да турыстычных рэсурсаў з улікам прынятых у краіне (месцы) часовага прабывання (транзітнага праезду) абмежавальных мер;
– абарону сваіх праў, свабод і законных інтарэсаў;
– належная якасць і бяспека аказваемых турыстычных паслуг;
– пакрыццё шкоды ў парадку, пастаўленым гэтым Законам і іншымі заканадаўчымі актамі.

2. Удзельнікі турыстычнай дзейнасці абавязаны:
– выконваць заканадаўства краіны (месца) часовага прабывання (транзітнага праезду), шанаваць палітычную і сацыяльную прыладу, звычаі, традыцыі, рэлігіі насельніцтва наведваных краін;
– асцярожна ставіцца да навакольнага асяроддзя, культурных каштоўнасцяў;
выконваць правілы заезду і выезду краіны (месца) часовага прабывання (транзітнага праезду);
– самастойна азнаёміцца і кіравацца правіламі выезду з тэрыторыі Рэспублікі Беларусь і заезду на тэрыторыю Рэспублікі Беларусь;
– выконваць правілы асабістай бяспекі турыста, экскурсанта;
– выконваць умовы дагавора аказання турыстычных паслуг.

3. Удзельнікі турыстычнай дзейнасці могуць мець іншыя правы і несці іншыя абавязкі ў адпаведнасці з гэтым Законам і іншымі заканадаўчымі актамі.

Артыкул 19. Правы і абавязкі суб'ектаў турыстычнай дзейнасці.

1. Суб'екты турыстычнай дзейнасці маюць права на:
– пасоўванне і рэалізацыю тураў;
– атрыманне ў парадку, пастаўленым заканадаўствам, у дзяржаўных органах, іншых арганізацыях у межах кампетэнцыі інфармацыі, злучанай з ажыццяўленнем іх дзейнасці;
– накіраванне у Міністэрства спорту і турызму прапаноў па ўлучэнні мерапрыемстваў у сферы турызму ў праекты дзяржаўных праграм у сферы турызму;
– аказанне паслуг, злучаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа;
– пакрыццё шкоды ў парадку, пастаўленым грамадзянскім і грамадзянска-працэсуальным заканадаўствам.

2. Тураператары дадатковае да праў, агаданых пунктам 1 гэтага артыкула, маюць права на:
– фарміраванне тура паводле свайго меркавання, на заказ удзельнікаў турыстычнай дзейнасці альбо суб'ектаў турыстычнай індустрыі;
– вызначэнне мінімальнай колькасці турыстаў, экскурсантаў, патрэбнай для здзяйснення турыстычнага падарожжа.

3. Суб'екты турыстычнай дзейнасці абавязаны:
– прымаць патрэбныя меры, скіраваныя на праяву павагі, выкананне і абарону праў, свабод і законных інтарэсаў удзельнікаў турыстычнай дзейнасці;
– прадастаўляць удзельнікам турыстычнай дзейнасці патрэбную і верагодную інфармацыю пра тур, тураператара, які сфармаваў тур, іншую інфармацыю, агаданую заканадаўствам пра абарону праў спажыўцоў, а пры міжнародным выязным турызме – таксама інфармацыю, агаданую пунктам 2 артыкула 20 гэтага Закона;
– ажыццяўляць падбор тураў удзельнікам турыстычнай дзейнасці ў адпаведнасці з іх патрэбамі і інтарэсамі, не дапускаць памылак і (альбо) недакладнасцяў пры афармленні і (альбо) браніраванні абранага тура, у тым ліку пры выкарыстанні аўтаматызаваных інфармацыйных сістэм;
– пры ажыццяўленні дзейнасці ў сферы міжнароднага выязнога турызму прадастаўляць удзельнікам турыстычнай дзейнасці інфармацыю аб забеспячэнне выканання тураператарам, які сфармаваў тур, абавязанняў па дамовах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму з дапамогай спосабаў забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў па дамовах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму (далей, калі не азначана іншае, – забеспячэнне выканання тураператарам абавязанняў), а таксама пра парадак звароту ўдзельнікаў турыстычнай дзейнасці за пакрыццём маёмаснай шкоды ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў;
– паведамляць удзельнікам турыстычнай дзейнасці дакладны час пачатку турыстычнага падарожжа не пазней чым за суткі да даты пачатку турыстычнага падарожжа альбо ў момант зняволення дагавора аказання турыстычных паслуг, калі да пачатку турыстычнага падарожжа застаецца меней за адны суткі;
– забяспечваць належную якасць і бяспеку турыстычных паслуг;
– пакрываць у парадку, пастаўленым гэтым Законам і іншымі заканадаўчымі актамі, шкоду, прычыненую ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці;
– выконваць умовы дагавора аказання турыстычных паслуг;
– прадастаўляць у пісьмовай форме па запыце Міністэрствы спорту і турызму альбо мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў дакументы, справаздачы, звесткі альбо іншыя матэрыялы па пытаннях, злучаных з ажыццяўленнем турыстычнай дзейнасці, за выключэннем звестак, што складаюць камерцыйную альбо іншую падахоўную законам тайну, звестак, што змяшчаюць персанальныя дадзеныя, у тэрмін, азначаны ў гэтым запыце (не меней двух працоўных дзён).

4. Прадастаўленне ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці інфармацыі, агаданай абзацамі трэцім, пятым і шостым пункта 3 гэтага артыкула, у рамках дагавора аказання турыстычных паслуг здзяйсняецца тураператарам, які сфармаваў тур, або турагентам, калі рэалізацыя тура заказцу ажыццяўляецца праз турагента.

5. Суб'екты турыстычнай дзейнасці могуць мець іншыя правы і несці іншыя абавязкі ў адпаведнасці з гэтым Законам і іншымі заканадаўчымі актамі.

Артыкул 20. Прадастаўленне суб'ектамі турыстычнай дзейнасці інфармацыі пра выкананне правілаў асабістай бяспецы турыста, экскурсанта.

1. Пры міжнародным выязным турызме суб'екты турыстычнай дзейнасці абавязаны да заключэння дагавора аказання турыстычных паслуг падаць заказцу інфармацыю пра выкананне правілаў асабістай бяспекі турыста, экскурсанта, што ўпэўніваецца подпісам заказцы на апошняй старонцы дагавора аказання турыстычных паслуг.

Заказца абавязаны падаць турыстам, экскурсантам, якім аказваюцца турыстычныя паслугі на падставе заключанай гэтым заказцам дагавора аказання турыстычных паслуг, інфармацыю пра выкананне правілаў асабістай бяспецы турыста, экскурсанта ў пісьмовай форме альбо іншым спосабам, што дазваляе пацвердзіць прадастаўленне заказцам гэтай інфармацыі.

2. Правілы асабістай бяспекі турыста, экскурсанта ўлучаюць інфармацыю пра (аб):
– патрабаваннях да фізічнага стану турыста, экскурсанта (узроставыя абмежаванні, стан здароўя і іншыя патрабаванні);
– асноўных правілах заезду і выезду краіны (месца) часовага прабывання (транзітнага праезду), уключаючы інфармацыю аб асаблівасці праходжання пашпартнага, візавага, мытнага і іншага кантролю, пра зборы, якія выплачваюцца турыстам, экскурсантам у час здзяйснення турыстычнага падарожжа, у тым ліку ў пунктах пропуску і прыбыцці (аэрапортах, партах і іншых);
– неабходнасці прадастаўлення гарантый аплаты аказання медыцынскай дапамогі для заезду ў краіну (месца) часовага прабывання ў выпадку, калі заканадаўствам краіны (месца) часовага прабывання вызначаны такія патрабаванні;
– звычаях, традыцыях насельніцтва краіны (месца) часовага прабывання (транзітнага праезду), рэлігійных абрадах, святынях, культурных каштоўнасцях, стане навакольнага асяроддзя, санітарна-эпідэміялагічным становішчы ў наведванай краіне;
– правілах паводзін турыста, экскурсанта пры наступе акалічнасцяў непераадольнай сілы альбо іншых неспадзяваных акалічнасцяў;
– тэлефонах і адрасах дыпламатычных прадстаўніцтваў альбо консульскіх устаноў дзяржавы грамадзянскай прыналежнасці альбо звычайнага месца жыхарства турыста, экскурсанта ў краіне (месцы) часовага прабывання (транзітнага праезду) або аб іншыя арганізацыі, у якія можна звярнуцца для абароны праў, свабод і законных інтарэсаў турыстаў, экскурсантаў у краіне (месцы) часовага прабывання (транзітнага праезду);
– кантактных дадзеных прадстаўнікоў выканаўца, з якімі турысту, экскурсанту належыць падтрымваць сувязь у час здзяйснення турыстычнага падарожжа.

3. Інфармацыя, агаданая пунктам 2 гэтага артыкула, прадастаўляецца суб'ектамі турыстычнай дзейнасці ў наступным парадку:
– пры рэалізацыі тураў суб'ектам турыстычнай дзейнасці – у рамках не забароненых заканадаўствам дамоў, складзеных паміж суб'ектамі турыстычнай дзейнасці;
– пры рэалізацыі тураў заказцам - у рамках дамоў аказання турыстычных паслуг.

Артыкул 21. Фарміраванне, прасоўванне і рэалізацыя тура.

1. Фарміраванне тура ажыццяўляецца тураператарам з дапамогай фарміравання комплексу турыстычных паслуг, а таксама складанні праграмы турыстычнага падарожжа.

Да фарміравання тура таксама адносіцца прыдбанне тураператарам права на рэалізацыю тура, сфармаванага тураператарам-нерэзідэнтам.

2. У комплекс турыстычных паслуг улучаюцца паслугі, якія тураператар аказвае самастойна і (альбо) правы на аказанне якіх ён набывае на аснове дамоў з іншымі суб'ектамі турыстычнай індустрыі, у тым ліку нерэзідэнтамі.

3. Праграма турыстычнага падарожжа ўлучае інфармацыю пра:
– маршруце турыстычнага падарожжа, даце і месцы пачатку і канчатка турыстычнага падарожжа;
– парадку сустрэчы і провадаў, суправоджання турыста, экскурсанта;
характарыстыцы транспартных сродкаў, што ажыццяўляюць перавозку турыста, экскурсанта, тэрмінах стыковак (сумяшчэнняў) рэйсаў;
– характарыстыцы сродкаў размяшчэння турыстаў, у тым ліку іх месцапалажэнні, класіфікацыі па заканадаўстве краіны (месца) часовага прабывання, правілах часовага пражывання, а таксама іншую абавязковую інфармацыю, агаданую заканадаўствам краіны (месца) часовага прабывання;
– парадку забеспячэння харчаваннем турыста, экскурсанта ў час здзяйснення турыстычнага падарожжа;
– пераліку і характарыстыцы іншых аказваемых турыстычных паслуг;
– назве і месцы знаходжання тураператара, які сфармаваў тур.

4. Прасоўванне тура ўлучае комплекс мер, скіраваных на фарміраванне попыту на гэты тур, у тым ліку з дапамогай рэкламы, удзелу ў спецыялізаваных выставах, кірмашах, стварэння інтэрнэт-парталаў, выдання каталогаў, буклетаў, публікацыі ў сродках масавай інфармацыі.

5. Рэалізацыя тура суб'екту турыстычнай дзейнасці ажыццяўляецца на заснаванні не забароненага заканадаўствам дагавора, складзенай паміж суб'ектамі турыстычнай дзейнасці.

Рэалізацыя тура заказцу ажыццяўляецца на падставе дагавора аказання турыстычных паслуг, складзенага ад імя тураператара, які сфармаваў тур.

Артыкул 22. Дагавор аказання турыстычных паслуг.

1. Па дагаворы аказання турыстычных паслуг выканавец абавязваецца па заданні заказчыка зрабіць турыстычныя паслугі, а заказчык абавязваецца іх аплаціць. Да дагавора аказання турыстычных паслуг прымяняюцца правілы, пастаўленыя заканадаўствам для дагавора адплатнага аказання паслуг.

2. Дагаворам аказання турыстычных паслуг можа быць агадана выкананне ўсіх альбо часткі абавязанняў выканаўца па гэтаму дагаворы прыцягнутымі ім іншымі суб'ектамі турыстычнай індустрыі.

Выканавец нясе адказнасць перад заказцам за невыкананне альбо неналежнае выкананне абавязанняў па дагаворы аказання турыстычных паслуг прыцягнутымі ім іншымі суб'ектамі турыстычнай індустрыі.

3. Дагавор аказання турыстычных паслуг складаецца ў пісьмовай форме і апроч істотных умоў, вызначаных заканадаўствам, павінна ўтрымваць наступныя істотныя ўмовы:
– кошт турыстычных паслуг (з указаннем сукупнага кошту турыстычных паслуг, а таксама кошты кожнай паслугі, што ўваходзіць у комплекс турыстычных паслуг), тэрміны і парадак іх аплаты;
– звесткі аб выканаўца: назва суб'екта турыстычнай дзейнасці (прозвішча, уласнае імя, імя па бацьку (калі такое ёсць) індывідуальнага прадпрыемца), месца знаходжання (месца жыхарства), банкаўскія рэквізіты;
– звесткі пра заказцу: прозвішча, уласнае імя, імя па бацьку (калі такое ёсць) фізічнай асобы, у тым ліку індывідуальнага прадпрыемца, месца жыхарства, назву (фірмавая назва) юрыдычнай асобы, месца знаходжання, кантактныя дадзеныя;
– звесткі пра турыстаў, экскурсантаў, якім аказваюцца турыстычныя паслугі: прозвішча, уласнае імя, імя па бацьку (калі такое ёсць), дата народзінаў, дадзеныя дакумента, што сведчыць асобу, месца жыхарства, правы і абавязкі;
– праграму турыстычнага падарожжа;
– правы, абавязкі і адказнасць бакоў;
– умовы змены і скасавання дагавора аказання турыстычных паслуг;
– парадак урэгулявання спрэчак, што паўсталі паміж удзельнікамі турыстычнай дзейнасці і выканаўцам, і пакрыцці шкоды;
– іншыя ўмовы, адносна якіх па заяве адной з бакоў павінна быць дасягнута пагадненне.

Пры міжнародным выязным турызме дамова аказання турыстычных паслуг разам з істотнымі ўмовамі, вызначанымі часткай першай сапраўднага пункта, таксама павінен утрымваць наступныя істотныя ўмовы:
– звесткі аб арганізацыю, што забяспечвае выкананне тураператарам абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму: назва арганізацыі, месца знаходжання, кантактныя дадзеныя;
– пералік расходаў, што кампенсуюцца ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці, у тым ліку дадатковых расходаў, калі адказнасць тураператара застрахавана альбо забяспечана банкаўскай гарантыяй у забеспячэнне выканання тураператарам абавязанняў пры прычыненні маёмаснай шкоды ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў (далей - банкаўская гарантыя);
– парадак і тэрміны звароту ўдзельніка турыстычнай дзейнасці з пісьмовай заявай (па банкаўскай гарантыі – з пісьмовай вымогай) пра выплату грашовай сумы ў кошт адплаты маёмаснай шкоды, прычыненай у сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў.

4. Рэалізацыя тура выканаўцам заказцу ажыццяўляецца самастойна або праз турагента.

Пры рэалізацыі тура турагентам дагавор аказання турыстычных паслуг павінен ўтрымваць звесткі пра паўнамоцтвы турагента здзяйсняць юрыдычныя дзеянні па рэалізацыі тура, сфармаванага тураператарам, якія пацвярджаюцца даверанасцю, выдадзенай выканаўцам, або дамовай, складзенай паміж турагентам і выканаўцам.

5. Заказчык робіць аплату поўнага кошту турыстычных паслуг выканаўцу або турагенту, калі ім здзяйсняецца рэалізацыя тура, у тэрміны і парадку, агаданыя дагаворам аказання турыстычных паслуг.

6. Дагавор аказання турыстычных паслуг у пісьмовай форме можа быць складзены шляхам складання аднаго тэкставага дакумента, уключаючы дакумент у электронным выглядзе (у тым ліку электронны дакумент), альбо шляхам абмену тэкставымі дакументамі, уключаючы дакументы ў электронным выглядзе (у тым ліку электронныя дакументы), якія падпісаны бакамі ўласнаруч або з выкарыстаннем сродкаў сувязі і іншых тэхнічных сродкаў, кампутарных праграм, інфармацыйных сістэм альбо інфармацыйных сетак, калі такі спосаб падпісання дазваляе дакладна выявіць, што адпаведны тэкставы дагавор аказання турыстычных паслуг падпісан яго бакамі (факсімільнае прайграванне ўласнаручнага подпісу з дапамогай сродкаў механічнага альбо іншага капіявання, электронны лічбавы подпіс альбо іншы аналаг уласнаручнага подпісу, што забяспечвае ідэнтыфікацыю стараны па дагаворы аказання турыстычных паслуг), і не супярэчыць заканадаўству і пагадненню бакоў.

Для заключэння дагавора аказання турыстычных паслуг у электронным выглядзе выканаўцам або турагентам, калі ім здзяйсняецца рэалізацыя тура, павінна выкарыстоўвацца інфармацыйная сістэма, што забяспечвае абмен інфармацыяй у электроннай форме паміж удзельнікамі і суб'ектамі турыстычнай дзейнасці з выкананнем патрабаванняў заканадаўства аб інфармацыю, інфарматызацыі і абароне інфармацыі, а таксама ў сферы выкарыстання нацыйнага сегмента глабальнага кампутарнай сеткі Інтэрнэт.

Для заключэння дагавора аказання турыстычных паслуг у электронным выглядзе ўдзельнікі турыстычнай дзейнасці перадаюць выканаўцу або турагенту, калі ім здзяйсняецца рэалізацыя тура, інфармацыю пра абраны тур, а таксама інфармацыю, агаданую абзацамі чацвёртым і пятым часці першай пункта 3 гэтага артыкула, шляхам яе размяшчэння ў інфармацыйнай сістэме, азначанай у часткі другой сапраўднага пункта.

Пры заключэнні, змене, скасаванні дагавора аказання турыстычных паслуг альбо аднабаковай адмове ад выканання абавязанняў па дагаворы аказання турыстычных паслуг у электронным выглядзе выканавец або турагент, калі ім здзяйсняецца рэалізацыя тура, абавязаны выдаць удзельнікам турыстычнай дзейнасці пацверджанне з інфармацыйнай сістэмы, азначанай у часткі другой сапраўднага пункта, у выглядзе дагавора аказання турыстычных паслуг, пагаднення пра яго змяненне альбо скасаванне, аднабаковай адмовы ад выканання абавязанняў па дагаворы аказання турыстычных паслуг.

Парадак выдачы ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці пацверджання, агаданага часткай пятай гэтага пункта, рэгулюецца Правіламі аказання турыстычных паслуг.

7. Кожная з бакоў дагавора аказання турыстычных паслуг мае права запатрабаваць у пісьмовай форме яго змены альбо скасавання ў сувязі з істотнай зменай абставін, з якіх стораны выходзілі пры яго заключэнні, а таксама адмовіцца ад выканання абавязанняў па дагаворы аказання турыстычных паслуг у парадку, пастаўленым гэтым Законам і Грамадзянскім кодэксам Рэспублікі Беларусь.

Зварот занесеных за турыстычныя паслугі грашовых сродкаў пры скасаванні дагавора аказання турыстычных паслуг у сувязі з істотнай зменай абставін робіцца на працягу чатырнаццаці каляндарных дзён з дня падання заказцам адпаведнага патрабавання, пры аднабаковай адмове ад выканання абавязанняў па дагаворы аказання турыстычных паслуг - у тэрмін, пастаўлены пунктам 2 артыкула 38-1 Закона Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2002 г. N 90-З «Пра абарону праў спажыўцоў».

Артыкул 23. Аказанне турыстычных паслуг, паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, патрабаванні да іх якасці.

1. Аказанне турыстычных паслуг, паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, здзяйсняецца ў адпаведнасці з гэтым Законам, Правіламі аказання турыстычных паслуг і іншымі актамі заканадаўства.

2. Аказанне турыстычных паслуг выканаўцам удзельнікам турыстычнай дзейнасці ажыццяўляецца на падставе дагавора аказання турыстычных паслуг.

3. Аказанне паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, здзяйсняецца на падставе:
– дагавора аказання турыстычных паслуг – калі паслугі, звязаныя з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, з'яўляюцца часткай комплексу турыстычных паслуг;
– дагавора адплатнага аказання паслуг – калі аказанне паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, здзяйсняецца не ў комплексе турыстычных паслуг.

Па дагаворы адплатнага аказання паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, выканавец абавязваецца па заданні заказчыка зрабіць паслугі, злучаныя з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, а заказчык абавязваецца іх аплаціць. Да дагавора адплатнага аказання паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, прымяняюцца правілы, пастаўленыя заканадаўствам для дагавора адплатнага аказання паслуг.

4. Якасць турыстычных паслуг павінна адпавядаць патрабаванням дагавора аказання турыстычных паслуг, а якасць паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, – патрабаванням дагавораў, агаданых часткай першай пункта 3 гэтага артыкула.

Пры адсутнасці альбо няпоўнасці праўнага рэгулявання якасці турыстычных паслуг, паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, якасць такіх паслуг павінна адпавядаць патрабаванням, што звычайна падаюцца да паслуг адпаведнага тыпу.

Калі заканадаўствам краіны (месца) часовага прабывання вызначаны абавязковыя патрабаванні да якасці турыстычных паслуг, такія паслугі павінны быць аказаны з выкананнем гэтых патрабаванняў.

Артыкул 24. Аднабаковая адмова ад выканання абавязанняў па дагаворы аказання турыстычных паслуг, дагаворы адплатнага аказання паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа.

1. Заказчык мае права ў аднабаковым парадку адмовіцца ад выканання абавязанняў па дагаворы аказання турыстычных паслуг пры ўмове аплаты выканаўцу фактычна панесеных расходаў.

У фактычна панесеныя расходы ўлучаюцца расходы па паслугах, аказаных выканаўцам асабіста, а таксама расходы па паслугах, аказаных у рамках тура прыцягнутымі ім іншымі суб'ектамі турыстычнай індустрыі.

Расходы выканаўца, звязаныя з аплатай паслуг сувязі, камунальных паслуг, арэнды офіснага памяшкання, расходы турагента, звязаныя з правядзеннем разлікаў у безнаяўнай форме ў рамках тура, іншыя расходы, звязаныя з ажыццяўленнем ім прадпрыемніцкай дзейнасці, не ставяцца да фактычна панесеных расходаў.

Фактычна панесеныя расходы лічацца пацверджанымі пры наяўнасці ў выканаўца:
выплатных дакументаў пра расходы выканаўца ў рамках тура, што залучаюць расходы, агаданыя часткай другой гэтага пункта, з выразным указаннем у такіх дакументах крыніцы, за кошт якой панесены фактычныя расходы;
іншых дакументаў, што дэталізуюць фактычна панесеныя расходы (пры наяўнасці такіх дакументаў).

Дакументы, складзеныя на замежнай мове, павінны суправаджацца перакладам на беларускую альбо рускую мову.

Пры непацверджанні выканаўцам фактычна панесеных расходаў, адмове ў паданні заказцу дакументаў, што пацвярджаюць такія расходы, альбо адсутнасці выразнага ўказання ў дакументах крыніцы, за кошт якой панесены фактычныя расходы, выканавец абавязаны вярнуць заказцу занесеныя за турыстычныя паслугі грашовыя сродкі ў поўным аб'ёме.

2. Выканавец мае права адмовіцца ад выканання абавязанняў па дагаворы аказання турыстычных паслуг толькі пры ўмове поўнай кампенсацыі заказчыку страт.

Калі выканавец адмаўляецца ад выканання абавязанняў па дагаворы аказання турыстычных паслуг у час здзяйснення турыстычнага падарожжа, ён абавязаны па жаданні турыста, экскурсанта арганізаваць іх вяртанне ў месца пачатку (сканчэнні) турыстычнага падарожжа на ўмовах, не горш за прадугледжаных дагаворам аказання турыстычных паслуг.

3. Правілы, пастаўленыя пунктам 1 і часткай першай пункта 2 гэтага артыкула, распаўсюджваюцца на дагаворы адплатнага аказання паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа, калі аказанне такіх паслуг здзяйсняецца не ў комплексе турыстычных паслуг.

Артыкул 25. Прэтэнзійны парадак урэгулявання спрэчак.

1. Да звароту ў суд з іскам па спрэчках, што выцякаюць з дагавора аказання турыстычных паслуг, абавязковым з'яўляецца паданне ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці адпаведнай прэтэнзіі выканаўцу, калі іншае не агадана дагаворам аказання турыстычных паслуг.

Прэтэнзійны парадак урэгулявання спрэчак, пастаўлены часткай першай гэтага пункта, не распаўсюджваецца на выпадкі прычынення ўдзельніку турыстычнай дзейнасці маёмаснай шкоды ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў.

2. Калі ўдзельніку турыстычнай дзейнасці тур рэалізуецца турагентам, удзельнік турыстычнай дзейнасці скіроўвае прэтэнзію ў адрас выканаўца праз турагента.

3. Прэтэнзія ўдзельніка турыстычнай дзейнасці, які з'яўляецца юрыдычнай асобай альбо індывідуальным прадпрыемцам, разглядаецца ў трыццацідзённы тэрмін з дня яе падання. У выпадку, калі ўдзельнік турыстычнай дзейнасці з'яўляецца фізічнай асобай, прэтэнзія ўдзельніка турыстычнай дзейнасці разглядаецца на працягу сямі каляндарных дзён з дня падання адпаведнай прэтэнзіі, а пры неабходнасці правядзення экспертызы - на працягу чатырнаццаці каляндарных дзён.

4. Прэтэнзійны парадак урэгулявання спрэчак, пастаўлены часткай першай пункта 1 і пунктам 3 гэтага артыкула, распаўсюджваецца ў тым ліку на аказанне суб'ектамі турыстычнай дзейнасці паслуг, звязаных з арганізацыяй турыстычнага падарожжа.

Артыкул 26. Немагчымасць выканання тураператарам абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму.

1. Да выпадкаў немагчымасці выкананні тураператарам абавязанняў адносяцца:
адкрыццё конкурснай вытворчасці ў дачыненні да тураператара;
– спыненне тураператарам дзейнасці ў сферы міжнароднага выязнога турызму альбо тураператарскай дзейнасці ў цэлым;
– прыняцце рашэння пра ліквідацыю тураператара ў адпаведнасці з заканадаўствам аб дзяржаўнай рэгістрацыі і ліквідацыі (спыненні дзейнасці) юрыдычных асоб і індывідуальных прадпрымальнікаў;
– наяўнасць рашэння (пастановы) аб прыпыненні аперацый па рахунках і (альбо) пастановы (вызначэнні) аб накладанні арышту на грашовыя сродкі, што знаходзяцца на рахунках тураператара, прынятых (вынесеных) упаўнаважаным органам (службовай асобай);
– абставіны непераадольнай сілы (надзвычайныя і незапабежныя пры дадзеных умовах акалічнасці), паўсталыя і прызнаныя такімі ў краіне (месцы) часовага прабывання (транзітнага праезду), - у дачыненні да дагавораў аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, што прадугледжваюць здзяйсненне турыстычнага падарожжа ў гэту краіну (месца);
– прыняцце замежнай дзяржавай рашэння аб абмежаванне заезду турыстаў, экскурсантаў у краіну (месца) часовага прабывання (транзітнага праезду) альбо ўзнікненне абставін, што сведчаць аб ўзнікненне ў краіне (месцы) часовага прабывання (транзітнага праезду) турыстаў, экскурсантаў пагрозы прычынення шкоды іх жыццю, здароўю альбо маёмасці.

2. Не дапускаецца заключэнне тураператарам альбо ўпаўнаважанымі ім турагентамі дагавораў аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму ў выпадках:
– прадугледжаных абзацамі другім – пятым пункта 1 гэтага артыкула;
– прадугледжаных абзацамі шостым і сёмым пункта 1 гэтага артыкула, калі прадугледжваецца здзяйсненне турыстычнага падарожжа ў адпаведную краіну (месца) часовага прабывання (транзітнага праезду).

3. Пры наступе выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў тураператар абавязаны на працягу трох працоўных дзён з дня іх наступлення:
– скіраваць у Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаную ім дзяржаўную арганізацыю інфармацыю аб наступленні такіх выпадкаў;
– змесцаваць інфармацыю аб наступленні такіх выпадкаў на сваім афіцыйным сайце ў глабальнай кампутарнай сетке Інтэрнэт;
– паведаміць аб наступленні такіх выпадкаў удзельнікаў турыстычнай дзейнасці па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму.

Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаная ім дзяржаўная арганізацыя на працягу пяці працоўных дзён з дня атрымання ад тураператара інфармацыі, агаданай абзацам другім часткі першай гэтага пункта:
– уносяць звесткі ў рэестр суб'ектаў турыстычнай дзейнасці (далей – рэестр);
– скіроўваюць інфармацыю, атрыманую ад тураператара, у адрас арганізацыі, што забяспечвае выкананне тураператарам абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, для ўрэгулявання спораў, звязаных з кампенсацыяй удзельнікам турыстычнай дзейнасці маёмаснай шкоды, прычыненага ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў;
– размяшчаюць інфармацыю, атрыманую ад тураператара, на афіцыйным сайце Міністэрствы спорту і турызму ў глабальнай кампутарнай сетке Інтэрнэт.

Арганізацыямі, што забяспечваюць выкананне тураператарам абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, могуць з'яўляцца:
– страхавыя арганізацыі;
– банкі, небанкаўскія крэдытна-фінансавыя арганізацыі (далей – банкі);
– асацыяцыі (саюзы), якія сфармавалі фонд адказнасці тураператараў.

4. Датай надыходу выпадку немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў лічыцца дзень, калі гэты выпадак наступіў, а пры немагчымасці ўсталяванні адпаведнай даты – першы дзень месяца, што ідзе за месяцам, у якім гэты выпадак наступіў.

Артыкул 27. Спосабы забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў.

1. Для заключэння дагавораў аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму тураператар абавязаны забяспечыць выкананне абавязанняў па гэтых дагаворах з дапамогай аднаго з наступных спосабаў:
– ўступіўшага у сілу дагавора самаахвотнага страхавання адказнасці тураператара за прычыненне маёмаснай шкоды ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў (далей – дагавор страхавання адказнасці тураператара);
– банкаўскай гарантыі, што выдаецца банкам на падставе якая ўступіла ў сілу дагавора паміж тураператарам і банкам аб выдачы банкаўскіх гарантый (далей - дамова аб выдачы банкаўскіх гарантый);
– удзелы ў фармаванні фонду адказнасці тураператараў.

Паказаныя ў часткі першай гэтага пункта спосабы забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў забяспечваюць выкананне яго абавязанняў пры наступленні выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў.

2. Тураператар мае права забяспечыць выкананне абавязанняў па складзеных ім дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму некалькімі спосабамі забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў.

Кампенсацыя ўдзельніку турыстычнай дзейнасці маёмаснай шкоды, прычыненай у сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў, здзяйсняецца ў парадку і межах, усталяваных гэтым Законам, з улікам спосабу забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў.

3. Максімальны памер выплат у кошт кампенсацыі ўдзельніку турыстычнай дзейнасці маёмаснай шкоды, прычыненай у сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў, складае двухразовы кошт турыстычных паслуг, агаданы дагаворам аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму.

4. Памер маёмаснай шкоды, прычыненай удзельніку турыстычнай дзейнасці ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў, вызначаецца выходзячы з:
– расходаў на вяртанне турыстаў, экскурсантаў, якім аказваюцца турыстычныя паслугі на падставе дагавора аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, з краіны (месца) часовага прабывання ў месца пачатку (сканчэнні) турыстычнага падарожжа;
– расходаў, панесеных заказцам на аплату турыстычных паслуг у адпаведнасці з дагаворам аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму.

5. Пры прычыненні ўдзельніку турыстычнай дзейнасці маёмаснай шкоды ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў удзельнік турыстычнай дзейнасці мае права звярнуцца з пісьмовай заявай (па банкаўскай гарантыі - з пісьмовай вымогай) аб выплаце грашовай сумы ў кошт кампенсацыі такой шкоды непасрэдна да арганізацыі, што забяспечвае выкананне тураператарам абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму.

Да пісьмовай заявы (па банкаўскай гарантыі – да пісьмовай вымогі) удзельніка турыстычнай дзейнасці прыкладаюцца:
– копія дакумента, што сведчыць асобу (для фізічнай асобы), альбо копія сведчання аб дзяржаўнай рэгістрацыі (для юрыдычнай асобы);
– копія дагавора аказання турыстычных паслуг (пры заключэнні такой дагавора на папяровым носьбіту) альбо пацверджанне з інфармацыйнай сістэмы, што забяспечвае абмен інфармацыяй у электроннай форме паміж удзельнікамі і суб'ектамі турыстычнай дзейнасці (пры заключэнні дагавора аказання турыстычных паслуг у электронным выглядзе).

Удзельнік турыстычнай дзейнасці мае права прыкласці дакументы, што пацвярджаюць прычыненне яму маёмаснай шкоды і памер такой шкоды ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў.

Дакументы, агаданыя часткай трэцяй гэтага пункта, складзеныя на замежнай мове, суправаджаюцца перакладам на беларускую альбо рускую мову.

У выпадку звароту турыста, экскурсанта, якім аказваюцца (аказваліся) турыстычныя паслугі на падставе дагавора аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, складзенага заказцам, заказчык абавязаны выдаць турысту, экскурсанту копію гэтага дагавора на працягу трох працоўных дзён з дня, што ідзе за днём іх звароту да заказчыка.

6. Арганізацыя, што забяспечвае выкананне тураператарам абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, робіць выплату ўдзельніку турыстычнай дзейнасці грашовай сумы ў кошт кампенсацыі прычыненай яму маёмаснай шкоды ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў на працягу пятнаццаці каляндарных дзён з дня, які ідзе за днём падачы ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці пісьмовай заявы (па банкаўскай гарантыі - пісьмовай вымогі) аб выплаце грашовай сумы, калі іншы парадак не ўсталяваны пунктам 3 артыкула 31 гэтага Закона.

Падставай для выплаты ўдзельніку турыстычнай дзейнасці грашовай сумы ў рамках забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў, прадугледжаных дагаворам аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, з'яўляецца прычыненне ўдзельніку турыстычнай дзейнасці маёмаснай шкоды ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў.

7. Спосаб забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў можа быць зменены па пагадненні бакоў дагавора аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, калі іншае не агадана часткай другой гэтага пункта.

Тураператар абавязаны забяспечыць выкананне абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму адным са спосабаў забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў на працягу дваццаці працоўных дзён з дня надыходу кожнага з наступных выпадкаў:
– датэрміновага скасавання, адмовы ў падаўжэнні дзейнага альбо заключэнні новага дагавора страхавання адказнасці тураператара альбо дагавора аб выдачы банкаўскіх гарантый;
– рэарганізацыі альбо ліквідацыі асацыяцыі (саюзу), якая сфармавала фонд адказнасці тураператараў;
– расфармаванні асацыяцыяй (саюзам) фонду адказнасці тураператараў;
звароты тураператара, які выплачваў узносы ў фонд адказнасці тураператараў, у асацыяцыю (саюз), якая сфармавала фонд адказнасці тураператараў, з заявай аб выхадзе з гэтай асацыяцыі (саюзу).

Змяненне тураператарам спосабу забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў дапускаецца пры адсутнасці ў тураператара няздзейсненых абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму.

Пры змене спосабу забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў тураператар на працягу трох працоўных дзён абавязаны паведаміць аб гэтым заказцаў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму ў пісьмовай форме альбо іншым спосабам, што дазваляе пацвердзіць накіраванне тураператарам гэтага паведамлення.

Заказчык, які атрымаў паведамленне тураператара аб змяненне спосабу забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў, на працягу трох працоўных дзён з дня атрымання паведамлення, агаданага часткай чацвёртай гэтага пункта, абавязаны паведаміць аб гэтым турыстаў, экскурсантаў, якім аказваюцца турыстычныя паслугі на заснаванні заключанай гэтым заказцам дагавора аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, у пісьмовай форме альбо іншым спосабам, што дазваляе пацвердзіць накіраванне заказцам гэтага паведамлення.

Пры наступленні выпадкаў, прадугледжаных часткай другой гэтага пункта, на тэрмін, агаданы для змены спосабу забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў, прыпыняецца плынь тэрмінаў для падання ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці пісьмовай заявы (па банкаўскай гарантыі – пісьмовай вымогі) аб пакрыцці маёмаснай шкоды, прычыненай у сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў.

8. Спрэчкі, звязаныя з выплатамі арганізацыямі, якія забяспечваюць выкананне тураператарам абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, удзельніках турыстычнай дзейнасці грашовых сум у кошт кампенсацыі маёмаснай шкоды, прычыненай у сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў, у тым ліку пры недастатковасці паказаных грашовых сум, дазваляюцца ў судовым парадку.

9. Заключэнне тураператарам дагавораў аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму без забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў па гэтых дагаворах адных са спосабаў, прадугледжаных пунктам 1 гэтага артыкула, забараняецца.

Артыкул 28. Страхаванне адказнасці тураператара.

1. Умовы ажыццяўлення дабравольнага страхавання адказнасці тураператара за прычыненне маёмаснай шкоды ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў вызначаюцца правіламі дабравольнага страхавання, зацверджанымі страхавой арганізацыяй і ўзгодненымі Міністэрствам фінансаў.

2. Дагавор страхавання адказнасці тураператара, што складаецца паміж тураператарам і страхавой арганізацыяй, распаўсюджвае сваё дзеянне на дагаворы аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, якія агадваюць такі спосаб забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў.

3. Пералік расходаў, што кампенсуюцца ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці, можа быць пашыраны па пагадненні бакоў дагавора страхавання адказнасці тураператара.

Артыкул 29. Банкаўская гарантыя. Дагавор аб выдачы банкаўскіх гарантый.

1. Умовамі банкаўскай гарантыі з'яўляюцца:
– назва тураператара;
– назва бенефіцыяра;
– назва банка;
– дата і нумар дагавора аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму;
– максімальная грашовая сума, што падлягае выплаце па банкаўскай гарантыі, з улікам пункта 3 артыкула 27 гэтага Закона;
– тэрмін дзеяння банкаўскай гарантыі, які мінае праз шэсць месяцаў пасля даты сканчэння турыстычнага падарожжа;
– парадак падання ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці банку пісьмовага патрабавання аб выплаце грашовай сумы па банкаўскай гарантыі з улікам пункта 5 артыкула 27 гэтага Закона і пункта 4 гэтага артыкула.

2. Тураператар абавязаны звярнуцца ў банк за выдачай банкаўскай гарантыі не пазней даты заключэння дагавора аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму.

Банк выдае банкаўскую гарантыю тураператару на працягу трох працоўных дзён з дня звароту тураператара за яе выдачай, калі карацейшы тэрмін не пастаўлены дагаворам аб выдачы банкаўскіх гарантый.

Тураператар абавязаны падаць заказчыку банкаўскую гарантыю разам з дакументамі, патрэбнымі для здзяйснення турыстычнага падарожжа, за выключэннем выпадкаў, калі да пачатку турыстычнага падарожжа застаецца меней за тры працоўныя дні.

У выпадку, калі да пачатку турыстычнага падарожжа банкаўская гарантыя не можа быць выдадзена ў сувязі з кароткім тэрмінам для яе афармлення, тураператар абавязаны паведаміць у пісьмовай форме альбо іншым спосабам, які дазваляе пацвердзіць накіраванне тураператарам такога паведамлення, заказчыку рэквізіты выдадзенай банкаўскай гарантыі не пазней за дату яе выдачы.

Заказчык на працягу трох працоўных дзён з дня атрымання ад тураператара банкаўскай гарантыі альбо паведамлення, прадугледжаных часткамі трэцяй і чацвёртай гэтага пункта, абавязаны падаць гэтыя банкаўскую гарантыю альбо паведамленне турыстам, экскурсантам, якім аказваюцца турыстычныя паслугі на падставе складзенага гэтым заказцам дагавора аказанні турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, у пісьмовай форме альбо іншым спосабам, якія дазваляюць пацвердзіць іх падаванне заказчыкам.

3. Пералік расходаў, што кампенсуюцца ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці, можа быць пашыраны па пагадненні бакоў дагавора аб выдачы банкаўскіх гарантый.

4. Пісьмовая вымога ўдзельніка турыстычнай дзейнасці аб выплаце грашовай сумы па банкаўскай гарантыі пры прычыненні ўдзельніку турыстычнай дзейнасці маёмаснай шкоды ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў можа быць падана банку на працягу тэрміну яе дзеяння на суму, пацверджаную дакументамі, паказанымі ў частках другой – чацвёртай пункта 5 артыкула 27 гэтага Закона.

5. Дагавор аб выдачы банкаўскіх гарантый, на падставе якога выдаецца банкаўская гарантыя, павінен ўтрымваць наступныя істотныя ўмовы:
– сума (ліміт) грашовага абавязання банка па выдачы банкаўскіх гарантый для забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў па дагаворах аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, вызначаная па пагадненні бакоў дагавора аб выдачы банкаўскіх гарантый, але не ніжэй за палову кошту тураў у сферы міжнароднага выязнога турызму (далей – кошт тураў) за папярэдні год;
– патрабаванне выдачы банкаўскіх гарантый банка па кожнаму дагавору аказання турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму, што агадвае такі спосаб забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў;
– тэрмін дзеяння банкаўскіх гарантый;
– правы і абавязкі тураператара і банка.

6. Тэрмін дзеяння дагавора аб выдачы банкаўскіх гарантый складае адзін год, калі болей працяглы тэрмін не агаданы гэтым дагаворам.

7. Калі сума (ліміт) грашовага абавязання банка вычарпаны, дагавор аб выдачы банкаўскіх гарантый спыняе сваё дзеянне.

8. Калі тураператар не змяняе спосабу забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў, тэрмін дзеяння дагавора аб выдачы банкаўскіх гарантый падаўжаецца па пагадненні бакоў або тураператарам складаецца новая дамова аб выдачы банкаўскіх гарантый з тым жа альбо іншым банкам.

Артыкул 30. Фонд адказнасці тураператараў.

1. Фонд адказнасці тураператараў можа фармавацца асацыяцыяй (саюзам) пры ўмове наяўнасці:
– у складзе асацыяцыі (саюзу) не меней за дзесяць тураператараў, што ажыццяўляюць дзейнасць у сферы міжнароднага выязнога турызму і плануюць фармаваць фонд адказнасці тураператараў;
– у структуры асацыяцыі (саюзу) кіраванні асацыяцыі (саюзу), упаўнаважанага ў тым ліку на прыняцце рашэнняў аб фармаванне фонду адказнасці тураператараў і аб выкарыстанне яго грашовых сродкаў.

Асацыяцыя (саюз) фарміруе фонд адказнасці тураператараў на падставе рашэння кіравання асацыяцыі (саюзу) якія па ініцыятыве тураператараў, якія ажыццяўляюць дзейнасць у сферы міжнароднага выязнога турызму, з'яўляюцца членамі гэтай асацыяцыі (саюзу) якія і плануюць фармаваць фонд адказнасці тураператараў, у парадку, пастаўленым сапраўдным артыкулам.

2. Фонд адказнасці тураператараў фармуецца за кошт штогадовых узносаў тураператараў, якія ажыццяўляюць дзейнасць у сферы міжнароднага выязнога турызму і з'яўляюцца членамі асацыяцыі (саюзу), якая сфармавала гэты фонд, а таксама ўзносаў тураператараў, паказаных у часткі пятой гэтага пункта.

Памер штогадовага ўзносу тураператара, які ажыццяўляе дзейнасць у сферы міжнароднага выязнога турызму і з'яўляецца членам асацыяцыі (саюзу), якая сфармавала фонд адказнасці тураператараў, роўны двум дзясятым адсотка ад кошту тураў за папярэдні год (далей – штогадовы ўзнос) з улікам асаблівасцяў, прадугледжаных часткамі пятой і шостай гэтага пункта.

Тураператар, які ажыццяўляе дзейнасць у сферы міжнароднага выязнога турызму і з'яўляецца членам асацыяцыі (саюзу), якая сфармавала фонд адказнасці тураператараў, лічыцца ўдзельнікам фонду адказнасці тураператараў з даты, калі ён выплаціў першы ўзнос у гэты фонд, аднолькавы адной чацвёртай ад памеру штогадовага ўзносу.

Выплата штогадовага ўзносу робіцца роўнымі часткамі не радзей за адзін раз у квартал. Тураператар, азначаны ў часткі ўторай гэтага пункта, мае права ўнесці штогадовы ўзнос адначасна.

Тураператар, ізноў зарэгістраваны ў Адзіным дзяржаўным рэгістры юрыдычных асоб і індывідуальных прадпрымальнікаў або раней не ажыццяўлялы, але які плануе ажыццяўляць тураператарскую дзейнасць у сферы міжнароднага выязнога турызму і які з'яўляецца членам асацыяцыі (саюзу), якая сфармавала фонд адказнасці тураператараў, лічыцца ўдзельнікам фонду адказнасці тураператараў з даты, калі ён выплаціў першы ўзнос у гэты фонд у памеры, што вызначаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Тураператар, азначаны ў часткі пятой гэтага пункта, выплачвае наступныя ўзносы ў фонд адказнасці тураператараў не радзейшыя за адзін раз у квартал у памеры не меней за двух дзясятых адсотка ад кошту тураў за папярэдні квартал пачынаючы з квартала, што ідзе за кварталам, у якім выплачаны першы ўзнос у гэты фонд.

Узносы, паказаныя ў часткі шостай гэтага пункта, выплачваюцца на працягу аднаго года з дня выплаты тураператарам, паказаным у часткі пятой гэтага пункта, першага ўзносу, што вылічаецца ў адпаведнасці з часткай пятой гэтага пункта. Па заканчэнні азначанага гадавога перыяду такі тураператар абавязаны пералічваць штогадовыя ўзносы ў памеры і парадку, пастаўленых часткамі другой – чацвёртай гэтага пункта.

3. Грашовыя сродкі фонду адказнасці тураператараў акумулююцца на спецыяльным рахунку ў беларускіх рублях, адчыняным у банку асацыяцыяй (саюзам) (далей - спецыяльны кошт).

Адмысловы кошт адкрываецца ў парадку, пастаўленым банкаўскім заканадаўствам, незалежна ад наяўнасці ў банку рашэнняў (пастаноў) аб прыпыненне аперацый па рахунках асацыяцыі (саюзу), пастаноў (вызначэнняў) аб накладанне арышту на грашовыя сродкі, што знаходзяцца на рахунках асацыяцыі (саюзу), прынятых (вынесеных) упаўнаважаным у адпаведнасці з заканадаўчымі актамі органам (службовай асобай).

Асацыяцыя (саюз) маюць права адкрыць толькі адзін спецыяльны кошт з мэтай фарміравання, захоўвання і выкарыстання грашовых сродкаў фонду адказнасці тураператараў у адпаведнасці з мэтавым прызначэннем, агаданым пунктам 4 сапраўдныя артыкула.

Зварот спагнання па выканаўчых і іншых дакументах, што з'яўляюцца падставай для спісання ў бясспрэчным парадку грашовых сродкаў з рахункаў, на грашовыя сродкі, што знаходзяцца на спецыяльным рахунку, не робіцца, арышт на паказаныя грашовыя сродкі не накладаецца, прыпыненне аперацый па адмысловым рахунку не ажыццяўляецца.

Тэзісы часткі чацвёртай гэтага пункта не распаўсюджваюцца на выпадкі звароту спагнання на грашовыя сродкі, змешчаныя на спецыяльным рахунку, якое робіцца на падставе выканаўчага дакумента, што з'яўляецца падставай для спісання грашовых сродкаў з рахунка ў бясспрэчным парадку, від спагнання па якім адпавядае мэтаваму прызначэнню адмысловага кошту, а таксама на выпадкі, агаданыя заканадаўствам аб папярэджанне легалізаванні даходаў, атрыманых злачынным шляхам, фінансаванні тэрарыстычнай дзейнасці і фінансавання распаўсюджвання зброі масавага знішчэння.

Адказнасць за няпраўнасць звароту спагнання на грашовыя сродкі, што знаходзяцца на спецыяльным рахунку, прыпыненні аперацый па гэтым рахунку, накладанні арышту на змешчаныя на ім грашовыя сродкі ўскладаецца на кіраўнікоў упаўнаважаных органаў (службовых асоб), якія ажыццяўляюць спагнанне, прыпыняюць аперацыі па адмысловым кошце, накладаюць арышт.

Грашовыя сродкі, залічаныя на спецыяльны кошт у выніку тэхнічнай абмылы, спісваюцца з гэтага кошту ў парадку, пастаўленым заканадаўствам.

Не дапускаецца пералік на спецыяльны кошт іншых грашовых сродкаў, апроч паказаных у пункце 2 гэтага артыкула.

4. Грашовыя сродкі, залічаныя на спецыяльны кошт, маюць мэтавае прызначэнне і выкарыстоўваюцца асацыяцыяй (саюзам) для выплаты грашовых сум, належных удзельнікам турыстычнай дзейнасці з мэтай пакрыцця маёмаснай шкоды, прычыненай у сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў.

Пры адсутнасці выплат з фонду адказнасці тураператараў на працягу трох гадоў падрад па развязку кіравання асацыяцыі (саюзу) і пры згодзе не меней за палову ад агульнай колькасці тураператараў, якія з'яўляюцца ўдзельнікамі фонду адказнасці тураператараў, грашовыя сродкі гэтага фонду ў памеры, што не перавышае дзесяці процантаў ад бягучага памеру сфармаванага фонду адказнасці тураператараў, могуць быць скарыстаны асацыяцыяй (саюзам) на арганізацыю выстаў, кірмашоў і іншых мерапрыемстваў, скіраваных на развіццё турыстычнага патэнцыялу Рэспублікі Беларусь і яе адміністрацыйна-тэрытарыйных адзінак, і (альбо) удзел у іх тураператараў, якія з'яўляюцца ўдзельнікамі фонду адказнасці тураператараў.

Не дапускаецца выдаткаванне грашовых сродкаў, што знаходзяцца на спецыяльным рахунку, на мэты, не агаданыя часткамі першай і другой гэтага пункта.

5. У выпадку спынення тураператарам, які з'яўляецца ўдзельнікам фонду адказнасці тураператараў, дзейнасці ў сферы міжнароднага выязнога турызму альбо тураператарскай дзейнасці ў цэлым, яго выйсця з асацыяцыі (саюзу) альбо змены спосабу забеспячэнні выкананні тураператарам абавязанняў грашовыя сродкі, занесеныя гэтым тураператарам у фонд адказнасці тураператараў, падлягаюць звароту гэтаму тураператару за вылікам не выкананых тураператарам абавязанняў па дамовам аказанні турыстычных паслуг у сферы міжнароднага выязнога турызму (пры іх наяўнасці), а таксама дзелі тураператара ў гэтым фондзе, выдаткаванай на мэты, агаданыя часткай другі пункта 4 гэтага артыкула.

Тураператар, які з'яўляецца ўдзельнікам фонду адказнасці тураператараў, па развязку кіравання асацыяцыі (саюзу) выключаецца з ліку ўдзельнікаў фонду адказнасці тураператараў, калі ён не робіць выплаты ўзносаў у гэты фонд на працягу аднаго года.

Пры змяншэнні колькасці ўдзельнікаў фонду адказнасці тураператараў (меней за дзесяць) і непапаўненні асацыяцыяй (саюзам) колькасці ўдзельнікаў фонду адказнасці тураператараў на працягу аднаго года з дня іх змяншэння асацыяцыя (саюз) абавязана зачыніць спецыяльны кошт, а таксама расфармаваць фонд адказнасці тураператараў з размеркаваннем астатку нескарыстаных грашовых сродкаў гэтага фонду ў парадку, пастаўленым часткай другой пункта 6 гэтага артыкула.

6. У выпадку ліквідацыі асацыяцыі (саюзу) асацыяцыя (саюз) на працягу дзесяці працоўных дзён з дня прыняцця адпаведнага рашэння альбо ўступу ў сілу пастановы суда, калі ліквідацыя ажыццяўляецца ў судовым парадку па падставе, агаданай часткай першай пункта 9 гэтага артыкула, абавязана скіраваць у банк заяву аб зачыненне адмысловага кошту.

Астатак нескарыстаных грашовых сродкаў фонду адказнасці тураператараў асацыяцыя (саюз) павінна пералічыць на бягучыя (разліковыя) банкаўскія рахункі тураператараў, якія з'яўляюцца ўдзельнікамі фонду адказнасці тураператараў, сумерна памерам іх узносаў у гэты фонд.

7. Пры рэарганізацыі асацыяцыі (саюзу) у форме ператварэння спецыяльны кошт асацыяцыі (саюзу) зачыняецца. Асацыяцыя (саюз) – уласнік спецыяльнага кошту на працягу дзесяці працоўных дзён з дня прыняцця адпаведнага рашэння абавязана скіраваць у банк заяву аб зачыненне спецыяльнага кошту, а таксама пералічыць рэштку нескарыстаных грашовых сродкаў фонду адказнасці тураператараў на бягучыя (разліковыя) банкаўскія рахункі тураператараў, якія з'яўляюцца ўдзельнікамі фонду адказнасці тураператараў, сумерна памерам іх узносаў у гэты фонд.

Пры рэарганізацыі асацыяцый (саюзаў) у форме зліцця ўсе спецыяльныя кошты зачыняюцца. Асацыяцыі (саюзы) – уласнікі зачыняемых спецыяльных коштаў на працягу дзесяці працоўных дзён з дня прыняцця адпаведнага рашэння абавязаны скіраваць у банкі заявы аб зачыненне спецыяльных коштаў, а таксама пералічыць астаткі нескарыстаных грашовых сродкаў фондаў адказнасці тураператараў на спецыяльны кошт ізноў паўсталай асацыяцыі (саюзу).

Пры рэарганізацыі асацыяцыі (саюзу) у форме далучэння да іншай асацыяцыі (саюзу) далучаная асацыяцыя (саюз) на працягу дзесяці працоўных дзён з дня прыняцця адпаведнага рашэння абавязана скіраваць у банк заяву аб зачыненне спецыяльнага кошту, а таксама пералічыць астатак нескарыстаных грашовых сродкаў фонду адказнасці тураператараў на спецыяльны кошт асацыяцыі (саюзу), да якой далучаецца.

Пры рэарганізацыі асацыяцыі (саюзу) у форме падзелу альбо вылучэння асацыяцыя (саюз) на працягу дзесяці працоўных дзён з дня прыняцця адпаведнага рашэння павінна пералічыць астатак нескарыстаных грашовых сродкаў фонду адказнасці тураператараў на спецыяльныя кошты зноў паўсталых асацыяцый (саюзаў) сумерна памерам узносаў тураператараў, якія з'яўляюцца ўдзельнікамі фонду адказнасці тураператараў, у гэты фонд.

8. У выпадках, прадугледжаных часткамі другой – чацвёртай пункта 7 гэтага артыкула, грашовыя сродкі з спецыяльнага кошту асацыяцыі (саюзу) павінны быць пералічаны на бягучы (разліковы) банкаўскі кошт тураператара, які з'яўляецца ўдзельнікам фонду адказнасці тураператараў, калі пры прыняцці асацыяцыяй (саюзам) рашэнні аб рэарганізацыю гэты тураператар падаў у асацыяцыю (саюз) заяву аб змяненне спосабу забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў.

Пералік асацыяцыі (саюзам) грашовых сродкаў з спецыяльнага кошту на бягучы (разліковы) банкаўскі кошт тураператара, які з'яўляецца ўдзельнікам фонду адказнасці тураператараў, здзяйсняецца з улікам патрабаванні, пастаўленага часткай першай пункта 5 гэтага артыкула.

9. Асацыяцыя (саюз), якая дапусціла сістэматычнае (тры і болей за раз) парушэнне заканадаўства ў часткі фарміравання і выкарыстання грашовых сродкаў фонду адказнасці тураператараў, падлягае ліквідацыі ў судовым парадку на падставе пазоўнай заявы Міністэрства спорту і турызму.

Пры ліквідацыі асацыяцыі (саюзу) з прычыны сістэматычнага (тры і болей за раз) парушэння заканадаўства ў часткі фарміравання і выкарыстання грашовых сродкаў фонду адказнасці тураператараў астатак нескарыстаных грашовых сродкаў гэтага фонду размяркоўваецца ў адпаведнасці з часткай уторай пункта 6 гэтага артыкула.

Артыкул 31. Выплата грашовых сум з фонду адказнасці тураператараў, асаблівасці яе ажыццяўлення.

1. Пісьмовая заява ўдзельніка турыстычнай дзейнасці аб выплаце грашовай сумы з фонду адказнасці тураператараў з прычыны прычынення яму маёмаснай шкоды ў сувязі з надыходам выпадкаў немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў можа быць падана ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці асацыяцыі (саюзу) да звароту ў суд на працягу шасці месяцаў з дня ўзнікнення падставы, агаданага часткай другой пункта 6 артыкула 27 гэтага Закона.

2. Калі пры наступленні выпадку немагчымасці выканання тураператарам абавязанняў, агаданага абзацам сёмым пункта 1 артыкула 26 гэтага Закона, кіраваннем асацыяцыі (саюзу) не прынята рашэнне аб выплаце ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці, у тым ліку турыстам, экскурсантам, якія знаходзяцца за межамі тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, грашовых сум з фонду адказнасці тураператараў з прычыны прычынення гэтым удзельнікам турыстычнай дзейнасці маёмаснай шкоды, такое рашэнне з улікам становішчаў пункта 4 артыкула 27 гэтага Закона прымаецца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

У выпадку прыняцця Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь рашэння аб выплаце ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці грашовых сум з фонду адказнасці тураператараў удзельніку турыстычнай дзейнасці выплачваецца грашовая сума, роўная памеру прычыненай яму маёмаснай шкоды, але не больш за максімальны памер выплат, пастаўлены пунктам 3 артыкула 27 гэтага Закона.

3. Асацыяцыя (саюз) абавязана выканаць рашэнне Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь аб выплаце ўдзельнікам турыстычнай дзейнасці грашовых сум з фонду адказнасці тураператараў на працягу пятнаццаці каляндарных дзён з дня, што ідзе за днём уступу ў сілу гэтага рашэння.

Артыкул 32. Рэестр.

1. З дня, што ідзе за днём кірунку паведамлення ў месны выканаўчы і распараджальны орган па месцы знаходжання (месцу жыхарства) суб'екта турыстычнай дзейнасці аб пачатке ажыццяўлення дзейнасці па аказанні турыстычных паслуг, суб'ект турыстычнай дзейнасці мае права пачаць такую дзейнасць па-за залежнасцю ад улучэння інфармацыі аб гэты суб'ект і яго чыннасць у рэестр.

Пасля пачатку ажыццяўлення дзейнасці па аказанні турыстычных паслуг суб'екты турыстычнай дзейнасці скіроўваюць звесткі для ўлучэння ў рэестр у парадку, пастаўленым сапраўдным артыкулам.

2. Рэестр фармуецца з мэтай уліку і сістэматызацыі звестак аб суб'ектах турыстычнай дзейнасці, што ажыццяўляюць сваю дзейнасць на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.

3. Фарміраванне і вядзенне рэестра ажыццяўляецца Міністэрствам спорту і турызму альбо ўпаўнаважанай ім дзяржаўнай арганізацыяй у парадку, устаноўленым Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

Звесткі аб суб'ектах турыстычнай дзейнасці, што змяшчаюцца ў рэестры, размяшчаюцца на афіцыйным сайце Міністэрства спорту і турызму ў глабальнай кампутарнай сетке Інтэрнэт.

4. У рэестр улучаюцца наступныя звесткі аб суб'ект турыстычнай дзейнасці:
– назва суб'екта турыстычнай дзейнасці (прозвішча, уласнае імя, імя па бацьку (калі такое ёсць) індывідуальнага прадпрыемца);
– месца знаходжання суб'екта турыстычнай дзейнасці (месца жыхарства індывідуальнага прадпрыемца);
– рэгістрацыйны нумар у Адзіным дзяржаўным рэгістры юрыдычных асоб і індывідуальных прадпрымальнікаў (для суб'ектаў турыстычнай дзейнасці – рэзідэнтаў) альбо рэестры (рэгістры) замежнай дзяржавы (для суб'ектаў турыстычнай дзейнасці – нерэзідэнтаў (пры наяўнасці такога нумара));
– уліковы нумар плацельшчыка (для суб'ектаў турыстычнай дзейнасці - рэзідэнтаў);
адмежаваныя падраздзяленні (філіялы, прадстаўніцтвы) юрыдычнай асобы (пры іх наяўнасці), месца знаходжання;
– арганізацыйныя формы турызму;
– від турыстычнай дзейнасці;
– прозвішча, уласнае імя, імя па бацьку (калі такое ёсць) кіраўніка суб'екта турыстычнай дзейнасці альбо назву (фірмавая назва) юрыдычнай асобы, прозвішча, уласнае імя, імя па бацьку (калі такое ёсць) індывідуальнага прадпрыемца, які выконвае функцыі аднаасобнага выканаўчага органа суб'екта турыстычнай дзейнасці;
– адрас афіцыйнага сайта ў глабальнай кампутарнай сетке Інтэрнэт, адрас электроннай пошты (пры іх наяўнасці), кантактныя дадзеныя, у тым ліку асобы, азначанай ў абзацы дзявятым гэтага пункта;
– звесткі, што падаюцца тураператарамі, якія ажыццяўляюць дзейнасць у сферы міжнароднага выязнога турызму, аб наяўнасць дагавора страхавання адказнасці тураператара (нумар і дата дагавора, назва страхавой арганізацыі), дагавора аб выдачы банкаўскіх гарантый (нумар і дата дагавора, назва банка) альбо аб іх удзеле у фармаванні фонду адказнасці тураператараў;
– звесткі аб членстве ў асацыяцыі (саюзе), калі суб'ект турыстычнай дзейнасці знаходзіцца ў асацыяцыі (саюзе);
– звесткі аб прыпыненне турыстычнай дзейнасці, тэрмін такога прыпынення, крыніца апублікавання такіх звестак;
– звесткі аб самаахвотную сертыфікацыю турыстычных паслуг (пры наяўнасці).

5. Суб'екты турыстычнай дзейнасці скіроўваюць у Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаную ім дзяржаўную арганізацыю звесткі для ўлучэння ў рэестр у наступным парадку:
– суб'екты турыстычнай дзейнасці, за выключэннем суб'ектаў турыстычнай дзейнасці, паказаных у абзацы трэцім гэтага пункта, - не пазней за дваццаць працоўных дзён з дня накіравання паведамлення аб пачатке ажыццяўлення дзейнасці па аказанні турыстычных паслуг у месны выканаўчы і распараджальны орган па месцы знаходжання юрыдычнай асобы (месцу жыхарства індывідуальнага прадпрыемца) у парадку, устаноўленым заканадаўствам;
– тураператары, якія ажыццяўляюць альбо плануюць ажыццяўляць тураператарскую дзейнасць у сферы міжнароднага выязнога турызму, ажыццяўляюць альбо плануюць ажыццяўляць турагенцкую і тураператарскую дзейнасць у сферы міжнароднага выязнога турызму, – не пазней за дваццаць працоўных дзён з дня ўзнікнення ў тураператара спосабу забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў (пры наяўнасці некалькіх спосабаў забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў – з дня ўзнікнення першага з такіх спосабаў).

6. Уяўленне звестак суб'ектам турыстычнай дзейнасці ў Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаную ім дзяржаўную арганізацыю для ўлучэння ў рэестр, а таксама падаванне звестак з рэестра ажыццяўляецца па формах, пастаўленых Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь, у пісьмовай форме ў парадку, устаноўленым заканадаўствам аб адміністрацыйных працэдурах.

Прадстаўленне звестак суб'ектам турыстычнай дзейнасці ў Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаную ім дзяржаўную арганізацыю з дапамогай электроннага дакумента ажыццяўляецца праз адзіны партал электронных паслуг агульнадзяржаўнай аўтаматызаванай інфармацыйнай сістэмы.

7. Пры прадстаўленні ў Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаную ім дзяржаўную арганізацыю судамі, іншымі дзяржаўнымі органамі вынесеных судовых пастаноў альбо рашэнняў іншых дзяржаўных органаў пра немагчымасць выканання суб'ектамі турыстычнай дзейнасці дамоўных абавязанняў перад суб'ектамі і ўдзельнікамі турыстычнай дзейнасці Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаная ім дзяржаўная арганізацыя ўносяць гэтыя звесткі ў рэестр. Пры скасаванні такіх пастаноў альбо рашэнняў Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаная ім дзяржаўная арганізацыя ўносяць змены ў звесткі, што змяшчаюцца ў рэестры.

8. Для занясення змен у звесткі, што змяшчаюцца ў рэестры, а таксама для вынятку звестак з рэестра суб'ект турыстычнай дзейнасці скіроўвае ў Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаную ім дзяржаўную арганізацыю звесткі не пазней за дваццаць працоўных дзён з дня ўзнікнення адпаведнага змены (падставы для вынятку з рэестра).

9. Падставамі для вынятку звестак пра суб'ект турыстычнай дзейнасці з рэестра з'яўляюцца:
вылучэнне суб'екта турыстычнай дзейнасці з Адзінага дзяржаўнага рэгістра юрыдычных асоб і індывідуальных прадпрымальнікаў альбо адпаведнага рэестра (рэгістра) замежнай дзяржавы, у якой зарэгістраваны суб'ект турыстычнай дзейнасці;
спыненне дзейнасці суб'ектам турыстычнай дзейнасці.

10. Улучэнне звестак у рэестр, занясенне змен і (альбо) дадаткаў у звесткі, змешчаныя ў рэестры, і вылучэнне такіх звестак з яго ажыццяўляецца Міністэрствам спорту і турызму альбо ўпаўнаважанай ім дзяржаўнай арганізацыяй на працягу пяці працоўных дзён з дня ўяўлення звестак суб'ектамі турыстычнай дзейнасці, судамі, іншымі дзяржаўнымі органамі.

ЧАСТКА 5
АРГАНІЗАЦЫЯ ЭКСКУРСІЙНАГА АБСЛУГОЎВАННЯ

Артыкул 33. Экскурсійнае абслугоўванне.

1. Экскурсійнае абслугоўванне ажыццяўляецца на падставе:
– дагавора аказання турыстычных паслуг, калі такое абслугоўванне з'яўляецца часткай комплексу альбо комплексам турыстычных паслуг, аказваемых у час здзяйснення турыстычнага падарожжа альбо ў сувязі з ім;
– дагавора аказання экскурсійных паслуг, калі такое абслугоўванне ажыццяўляецца з дапамогай аказання экскурсантам паслуг экскурсаводаў, гідаў-перакладчыкаў, асоб, што працуюць у арганізацыях, пры правядзенні экскурсій у гэтых арганізацыях, суб'ектаў турыстычнай дзейнасці, іншых асоб, нададзеных правам правядзення экскурсій;
vіншых не забароненых заканадаўствам дагавораў, што прадугледжваюць умовы экскурсійнага абслугоўвання.

Пры аказанні экскурсійных паслуг з выкарыстаннем аўдыягідаў (мабільных суправаджэнняў экскурсій) аўдыягіды (мабільныя суправаджэнні экскурсій) прадастаўляюцца экскурсантам суб'ектамі, вызначанымі абзацам трэцім часткі першай гэтага пункта.

2. Дагавор аказання экскурсійных паслуг лічыцца заключанным у належнай форме:
– пры складанні аднаго тэкставага дакумента, уключаючы дакумент у электронным выглядзе (у тым ліку электронны дакумент), альбо абмене тэкставымі дакументамі, уключаючы дакументы ў электронным выглядзе (у тым ліку электронныя дакументы), якія падпісаны бакамі ўласнаруч або з выкарыстаннем сродкаў сувязі і іншых тэхнічных сродкаў, кампутарных праграм, інфармацыйных сістэм альбо інфармацыйных сетак, калі такі спосаб падпісання дазваляе дакладна выявіць, што адпаведны тэкставы дагавор аказання экскурсійных паслуг падпісан яго бакамі (факсімільнае прайграванне ўласнаручнага подпісу з дапамогай сродкаў механічнага альбо іншага капіявання, электронны лічбавы подпіс альбо іншы аналаг уласнаручнага подпісу, што забяспечвае ідэнтыфікацыю стараны па дагавору аказання экскурсійных паслуг), і не супярэчыць заканадаўству і пагадненню бакоў;
– з моманту выдачы экскурсанту дакумента, што фармуецца касавым абсталяваннем і (альбо) аплатным тэрміналам які і пацвярджае аплату экскурсійных паслуг незалежна ад формы разліку, або з моманту здзяйснення платы за экскурсійныя паслугі з дапамогай аўтаматызаванай інфармацыйнай сістэмы адзінай разліковай і інфармацыйнай прасторы Рэспублікі Беларусь;
– з моманту выдачы квітанцыі на экскурсійныя паслугі па форме, пастаўленай Міністэрствам спорту і турызму, і касавага чэка альбо іншага выплатнага дакумента, што пацвярджае аплату экскурсійных паслуг.

Артыкул 34. Правядзенне экскурсій на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь.

1. Экскурсіі на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь маюць права праводзіць:
– экскурсаводы, гіды-перакладчыкі, якія прайшлі прафесійную атэстацыю, што пацвярджае кваліфікацыю экскурсаводаў, гідаў-перакладчыкаў;
– асобы, што працуюць у арганізацыях, пры правядзенні экскурсій у гэтых арганізацыях;
суб'екты турыстычнай дзейнасці;
– іншыя асобы, нададзеныя правам правядзення экскурсій.

2. Парадак і ўмовы праходжання прафесійнай атэстацыі, што пацвярджае кваліфікацыю экскурсаводаў, гідаў-перакладчыкаў, выяўляюцца Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

3. Аўдыягіды (мабільныя суправаджэнні экскурсій), выкарыстоўваемыя пры экскурсійным абслугоўванні, падлягаюць атэстацыі і наступнаму ўліку ў выпадках і парадку, вызначаных Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

4. Правядзенне экскурсій на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь з парушэннем патрабаванняў, вызначаных сапраўдным артыкулам, забараняецца.

Артыкул 35. Нацыянальны рэестр экскурсаводаў і гідаў-перакладчыкаў Рэспублікі Беларусь.

1. У Рэспубліцы Беларусь вядзецца Нацыянальны рэестр экскурсаводаў і гідаў-перакладчыкаў Рэспублікі Беларусь, у які ўлучаюцца звесткі аб экскурсаводах, гідах-перакладчыках, якія прайшлі прафесійную атэстацыю, што пацвярджае кваліфікацыю экскурсаводаў, гідаў-перакладчыкаў.

2. Фарміраванне і вядзенне Нацыйнага рэестра экскурсаводаў і гідаў-перакладчыкаў Рэспублікі Беларусь ажыццяўляюць Міністэрства спорту і турызму альбо ўпаўнаважаная ім дзяржаўная арганізацыя ў парадку, устаноўленым Саветам Міністраў Рэспублікі Беларусь.

ЧАСТКА 6
БЯСПЕКА У СФЕРЫ ТУРЫЗМУ. АДКАЗНАСЦЬ ЗА ПАРУШЭННЕ ЗАКАНАДАЎСТВА ПРА ТУРЫЗМ

Артыкул 36. Агульныя пытанні бяспекі ў сферы турызму.

1. Пад бяспекай у сферы турызму разумеюцца захаванасць жыцця, здароўя, маёмасці турыстаў, экскурсантаў, непрычыненне шкоды навакольнаму асяроддзю пры здзяйсненні турыстычных падарожжаў, інфармацыйная падтрымка ўдзельнікаў і суб'ектаў турыстычнай дзейнасці, абарона праў, свабод і законных інтарэсаў удзельнікаў турыстычнай дзейнасці, праў і законных інтарэсаў суб'ектаў турыстычнай дзейнасці.

2. Міністэрства спорту і турызму на падставе інфармацыі, размешчанай на афіцыйных сайтах Міністэрства замежных спраў альбо іншых дзяржаўных органаў у глабальнай кампутарнай сетке Інтэрнэт або пададзенай Міністэрствам замежных спраў альбо іншымі дзяржаўнымі органамі, на працягу 72 гадзін з моманту яе атрымання інфармуе ўдзельнікаў і суб'ектаў турыстычнай дзейнасці пра краіны (месцах), наведванне якіх у дадзены час уяўляе пагрозу бяспекі турыстаў, экскурсантаў, пасродкам размяшчэння адпаведных звестак на сваім афіцыйным сайце ў глабальнай кампутарнай сеткі Інтэрнэт, а таксама іншымі не забароненымі заканадаўчымі актамі спосабамі.

Артыкул 37. Пытанні бяспекі ўдзельнікаў турыстычнай дзейнасці ў выпадку ўзнікнення надзвычайных сітуацый.

1. У выпадку ўзнікнення надзвычайных сітуацый у межах тэрыторыі Рэспублікі Беларусь дзяржава прымае меры па ахове жыцця, здароўя і маёмасці турыстаў, экскурсантаў.

2. У выпадку ўзнікненні надзвычайных сітуацый і іншых абставін непераадольнай сілы за межамі тэрыторыі Рэспублікі Беларусь пры міжнародным выязным турызме дзяржава прымае меры па ахове жыцця, здароўя і маёмасці турыстаў, экскурсантаў, у тым ліку меры па іх эвакуацыі з краіны (месца) часовага прабывання (транзітнага праезду).

Артыкул 38. Адказнасць за парушэнне заканадаўства пра турызм.

Асобы, вінаватыя ў парушэнні заканадаўства пра турызм, нясуць адказнасць у адпаведнасці з заканадаўчымі актамі.

ЧАСТКА 7
АПОШНІЯ ПАЛАЖЭННІ

Артыкул 39. Прызнанне страціўшымі сілу законаў і асобнага палажэння закона.

Прызнаць страціўшымі сілу:
– Закон Рэспублікі Беларусь ад 25 лістапада 1999 г. N 326-З «Пра турызм»;
– Закон Рэспублікі Беларусь ад 15 снежня 2003 г. N 257-З «Пра ўнясенне дадаткаў і змен у Закон Рэспублікі Беларусь «Пра турызм»;
– Закон Рэспублікі Беларусь ад 9 студзеня 2007 г. N 206-З «Пра ўнясенне змен і дадаткаў у Закон Рэспублікі Беларусь «Пра турызм»;
– Закон Рэспублікі Беларусь ад 16 чэрвеня 2010 г. N 139-З «Пра ўнясенне змен і дадаткаў у Закон Рэспублікі Беларусь «Пра турызм»;
– артыкул 7 Закона Рэспублікі Беларусь ад 22 снежня 2011 г. N 326-З «Пра ўнясенне змен і дадаткаў у некаторыя законы Рэспублікі Беларусь»;
– Закон Рэспублікі Беларусь ад 18 ліпеня 2016 г. N 410-З «Пра ўнясенне змен і дадаткаў у Закон Рэспублікі Беларусь «Пра турызм».

Артыкул 40. Пераходныя палажэнні.

1. Дагаворы аказання турыстычных паслуг, складзеныя да ўступлення ў сілу гэтага Закона, дзеюць на працягу азначанага ў іх тэрміну і не падлягаюць прывядзенню ў адпаведнасць з патрабаваннямі гэтага Закона.

2. Асацыяцыі (саюзы), якія плануюць фарміраванне фонду адказнасці тураператараў у якасці спосабу забеспячэння выканання тураператарам абавязанняў, пасле ўступлення ў сілу гэтага Закона абавязаны прывесці свае ўставы ў адпаведнасць з гэтым Законам.

Да прывядзення ў адпаведнасць з гэтым Законам ўставы асацыяцый (саюзаў) дзеюць у часткі, не супярэчнай гэтаму Закону.

Артыкул 41. Меры па рэалізацыі палажэнняў гэтага Закона.

Савету Міністраў Рэспублікі Беларусь да 1 студзеня 2023 г.:
– забяспечыць прывядзенне актаў заканадаўства ў адпаведнасць з гэтым Законам;
– прыняць іншыя меры па рэалізацыі палажэнняў гэтага Закона.

Артыкул 42. Уступленне ў сілу гэтага Закона.

Гэты Закон набывае моц у наступным парадку:
– артыкулы 1–31, пункты 1–5, частка першая пункта 6, пункты 7–10 артыкула 32, артыкула 33–40 – з 1 студзеня 2023 г.;
– частка другая пункта 6 артыкула 32 - з 1 студзеня 2024 г.;
– іншыя палажэнні – пасля афіцыйнага апублікавання гэтага Закона.

Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь А. Лукашэнка